BİR SAHİL KASABASINDAYIM...
Bir sahil kasabasýndayým;
Uzaktan sevda þarkýlarýnýn ritimleri kulaklarýmda.
El ele dolaþan sevdalýlar geçiyor önümden,
Sevginin gölgesi düþmüþ gülüþlerine.
Ýçimden dua ediyorum tatmasýnlar ayrýlýðýn acýsýný,
Rüzgar alýp götürmesin sevgi sözcüklerini.
Yüreklerine girmeden sevda gölgesi,
Baka kalmasýnlar ardýndan þaþkýn bakýþlarla.
Körfezin öbür yakasýnda bir iki ýþýk görüyorum,
Gözlerindeki parýltýyý hatýrlatýyor bana.
Bardaðýmdaki soðumuþ çaydan bir yudum alýyorum,
Ayrýlýk acýsýyla karýþýyor yüreðim,üþüyorum.
Denize dalýyor gözlerim,hýrçýn kýz uslanmýþ bu gece,
Gerilerde býrakmýþ dalgalarýný,hüzünde mi ne?
Yüreðinin atýþý mý yavaþlamýþ,
Ayrýlmýþ mý sevdasýndan,yoksa bana mý eþlik ediyor?
Oysa ne fýrtýnalarla güreþ tutmuþtu yüreklerimiz,
O hýrçýn dalgalarda,köpüklerini baðrýnda taþýmýþtý.
Benim yüreðimde taþýdýðým sevdamla yarýþýrdý,
Coþardýk,yalpalardýk sarmaþ dolaþ koþuþurduk.
Tepelerdeki aðaçlar koyu karanlýkta,kozalaklar görünmezde,
Kucak dolusu toplayýp,setçe fýrlatýp ardýndan baktýðýmýz.
Uzaktan kuzularýn boyunlarýndaki çýngýrak sesleri,
Deliyor yalnýzlýk düþüncelerimi,köpek uðultularýyla.
Bir yýldýz kayýyor tepenin ardýnda,kayboluyor,
Yüreðimden bir þeyler gidiyor ardýndan gidiþin gibi.
Bir gece böceði düþüyor yazdýklarýmýn üstüne,
Okuyor yazdýklarýmý sanki sen gibi.
Sigaramdan bir nefes çekiyorum,boðazýmý acýtýyor,
Caným yanýyor,canýmý yakýþýn gibi.
Dumanýný üflüyorum,gözlerime kaçýyor,buðulanýyor,
Buðulu gözlerin geliyor göz bebeklerime,boðazým düðümleniyor.
Bir çocuk aðlayýþý var sesi geliyor kulaklarýma,
Senin aðlayýþýný duyar gibi oluyorum,üzülüyorum.
Çocuk biraz sonra bir þeye sevinir,susar,
Ya ben,ben ne olacaðým,göz yaþlarým çýplak göðsümde patlýyor?
Seviniyorum gittiðine,belki de acýyý öðreniyorum,
Yudum,yudum tadýyorum,birlikteliðimizdeki sevinçleri iterek.
Kopmalýyým acýlardan,bir þeyler yudumlamalýyým,unutmalýyým,
Duygu,duygulanmak yok,yok olmalý dönüþün sevindirmeyecek.
Gün batarken göçmen kuþlar bir hilal gibi gidiyorlardý,
Senin yalnýz gidiþine hiç benzemeden.
Elimde yüreðim,kör bir avcý gibi baka kaldým ardýndan,
Haykýrýþlarým kanat sesleri arasýnda kayboldu gitti.
Güneþin ilk kýzýl ýþýklarý yüzüme vuruyor,
Ay seyrine taktý gitti düþüncelerimi,acýlarýmý yalnýzlýðýmý.
Yeni gün sabahý bu,coþkulu sesleri karýþacak çocuklarýn birazdan,
Sigaramýn dumaný ne boðazýmý yakýyor,ne de buðulandýrýyor gözlerimi.
Aðaçlarýn gölgeleri oluþuyor,kozalaklarý görüyorum,
Artýk toplamayacaðým kozalaklarý,setçe de atmayacaðým.
Yüzümdeki acý maskesini atacaðým bir çöp bidonuna,
Kalbimi avuçlarýmla tutacaðým artýk,kimseye vermeyeceðim.
Eski þarkýlarý söylemeyeceðim,mýrýldanmayacaðým da,
Yeni gün güneþinin ýþýklarý ýsýtacak yüreðimi.
Senden hiçbir þey taþýmayacaðým sýrtýmda,
Kendi yüküm bana yetecek,yeteceðim kendime.
Çandarlý
Mustafa Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.