BU GECE SEN KOKUYORSUN BU KENTTE...

BU GECE SEN KOKUYORSUN BU KENTTE...

Bu gece sen kokuyorsun bu kentte;
Bütün rüzgarlar seni taþýyor bana.
Öyle bir his var ki içimde,
Sen benim seni düþündüðüm gibi beni düþünüyorsun.

Bir þeyler söylüyorsun kulaklarým duymuyor,
Kalbimin gürültüsü kalabalýklaþtýrýyor sesleri.
Kokun geliyor beynimin derinliklerine,
Ayrýþtýramýyorum kendiminkilerinden,karýþmýþlar.

Erguvan bürünmüþ morumsu pembeliklere,
Kokun geliyor erguvan kokularý arasýndan.
Bir ara sesin karýþtý kokularýn arasýna,
Sen kokuyorsun erguvandan ziyade.

Kahkaha mý atýyorsun ne ben hüzün çýkmazýndayken,
Anlayamýyorum nefesin neden erguvan kokusunda?
Ben,ben bilmez miyim senin kokunu,
Neden karýþýyor erguvan kýzýllýðýnda ki keskinliðe?

Yýldýzlarýn oynayýþlarý var ta uzaklarda,
Derinliklerinde gökyüzünün.
O da ne gözlerin geliyor gözlerime?
Bir anda oturuyor gözlerimin önüne.

Kukun var bu sessizlikte yanýmda,yaný baþýmda,
Nefes alýyorum,göðsüm þiþiyor,öylece kalýyorum.
Hapsettim ciðerlerimde kaçacak korkusuyla,
Bu gece her þey sen kokuyor,kokuyorsun.

Korkuyorum gözlerimi kapatýyorum,
Gözlerini de hapsediyorum,kokun gibi.
Korkuyorum bir baþka gece olmayacak diye,
Kilitliyorum kendimi de odamýn bir köþesine.

Sen,sen kokuyorsun bu gece her þeyde,
Dokunamýyorum hiçbir þeye yok olacaksýn diye.
Donuk bakýþlarla bakýyorum loþ ýþýklara,
Senin kokun geliyor huzmelerle.

Sen,sen varsýn bu gece kokunla kentte,
Her þey,her yerde sen ve kokun var.
Özlem mi yoksa içimi acýtan,
Yoksa hasretim mi var bu kentin kokularýnda.

Her þeyde sen ve kokun var,
Gözlerin var göz bebeklerimde.
Seni yaþýyorum bu gece bu kentte,
Kokunla,gözlerinle birlikte.

Oysa hiç uzak deðilsin bana,
Yanýmda,yaný baþýmdasýn hep.
Seni yaþýyorum bu kentte bu gece,
Kokun olan seninle tek baþa.

Mustafa Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: