Çokça Çokça Biraz Çokça

Gün Bir-Ýki:

-ilk-
ilk hece / ilk kelime / ilk dize / ve…
-gömülüyüm
/ yüzünün tam ortasýna…

-dünden önce-

7
yani hani nasýl çatallaþýrsa sesin
bir yumru oturursa boðazýna
yani hani nasýl güçleþirse nefes alýþýn
nabzýn hýzlanýrsa
iþte öyle çokça çokça
ve biraz biraz az-biraz çokça
bir adam gömülüdür
yüzünün tam ortasýna…

-yaklaþýnca dünden önce düne-

6
hani nasýl gülerse gözlerinin içi
nasýl pembeleþirse tenin
hani nasýl aralanýrsa dudaklarýn
kalbin küt küt çarparsa
iþte öyle biraz biraz çokça
ve çokça çokça pek-çokça
gömülmüþtür bir adam diri diri
yüzünün tam ortasýna
zaman zamandan öte
zaman zamandan önce…

-ve sonra gelince dün dünden önce-

5
gömülürsün vazgeçiþin eþiðine gelince
yitirir neþesini içindeki hokkabaz
hesap sormaya baþlar bir bir
/ bütün bu yenilgiler-yanýlgýlar-zaaflar
bütün bu yýlgýlar
bu kaçýþlar
bu yoksunluk
bütün bu amaçsýzlýk
bu anlamsýzlýk
ve yitirdiklerin
ve geri kalanýn
ve yitirmeye devam edeceklerin…

Gün Üç-Dört:

-sunuþ-
bir anlamýn
(kýsa metrajlý/kýsa mesafeli/kendine özgü)
diriliþi yeniden yeni temsillerde
ya da daðýlýp paramparça yayýlýþý bir aþkýn
uzun/kirli ve bozuk yollarda…
-bir serap belki
/ belki bir vaha…

-dün ve herhangi bir gün arasýnda
herhangi bir nokta-

4
bir çift gözü kapardýn uzanýp
ancak boþluðu dolduracak kadar
/ bir boþlukta
ancak sesinle dolacak
/ bir çýðlýkta
ancak seninle son bulacak
/ bir son buluþta
ince-uzun-sen ve hüzün kokan
/ öyle uzak-öyle narin-öyle merhametli
ve hünerli ve ölgün parmaklarýnla
çokça ölü çokça az-biraz çokça
gömülünce bir adam umarsýz
/ yüzünün tam ortasýna…

-noktadan çýkan
dün ve gün-

3
bir adam kalýrdý her þeye raðmen
hani sen susup da o ölünce
saklý bakýþlarý kalýrdý ardýnda
buruþuk bir çocuk yüzüyle gülümseyerek
hani hiç istemediðin ama çok sevdiðin
hani çok iyi bildiðin ama direttiðin
kalbindeki sonsuz uçuruma ittiðin
/ ya da buyur ettiðin
(bazen sýzdýrarak azar azar
bazen çaðýldamasýna izin vererek
kazara belki
belki isteyerek)
ama gizlediðin
gene de yeþerttiðin
(nefret ederek bazen
bazense çok severek
‘üzülerek belki
belki üzerek’)
çok sesli-yok yüzlü bir adamýn
sessiz gülümseyiþine güvenerek
aldanarak ya da
çokça çokça ama pek-çokça
bir gömütten bir gömüde sürükleyerek peþi sýra
bir derece ya da itibar farkýyla
yalýnkat-yeknesak-aðýr çekim hareketlerle
öl deyince ölen
susunca giden
ama dönüp dolaþýp gene yüzünde huzura eren
hiç yüzlü-yok bir adamýn kör-saðýr sevgisiyle
sarýlmak isterdi bir ilk dize süresince
gömülmeden
/ biraz biraz az-biraz önce…

Gün Beþ-Altý:

-düðüm ve serim-
kapanýnca perde
ismini hecelerdim
bir bizim bildiðimiz bir dilin
kapalý/suskun/sözcüksüz ürkekliðiyle…
-tümce üstü bir serüvendi sanki
/ sanki hiç bitmeyecekti…

-dünden sonra
bugünden önce-

2
çoktan uzaklaþmýþ olurdun
çok sanrýlý-hiç bilinmeyenli denklemlerin
/ çocuksu çözümsüzlüðüyle bir baþýna
/ bir adam kalýrdý ardýnda
yeþili tuhaf-sancýsý koyu
özü birkaç ayrýk bitkinin özsuyu
gülümserdi ölüme
bir taklitten bir taklide koþan
hacimsiz-renksiz-kütlesiz
/ i mgesiz-imsiz-iþaretsiz
kâh bir çocuðun saç örgüsünde
kâh bir çýnarýn köklerinde
gölgelerin oynaþtýðý bir akþamüstü
rastladýkça kendine
/ unutuveren
hep kýrýlan ama hiç vazgeçmeyen
bir adam hiç-sözlü
öldükçe çokça çokça az-biraz çokça
gömülen
/ yüzünün gökkuþaðý rüyasýna…

Gün Yedi:

-son-
kýlý kýrk yardýðýnda her
ürktükçe yabanýl
-gülümser
(yýlankavi/korkusuz/paramparça)
yani en sonunda
sona varýnca
çokça çokça biraz çokça
tükenir sözcükler
-bir veda buðusu hep
/ hep bir rüya…

-gün bugün dün-

1
dilinde bir adamýn
senden kalma bir suskunluk
yoðun/katý/koyu/yosun tutmuþ
þapkadan hüzün çýkardýkça
her sancýdan pay ayýrýp
tütsüleyerek tenini
/ aðýr-aksak bir ritimle
bilinmeyenin kýyýsýna vuran
bir yaralý kalyon
/ top gülleriyle delik-deþik
bir balina ya da
/ sýrtýnda zýpkýnýyla
sýðýnýr
(yüzünde yarýna ait bir anne nidasý
gözlerinde bir milyon bin yýllýk þefkat)
bir kez daha gülümser ölüme
gömülmek için bir kez daha
çokça çokça biraz çokça
/ yüzünün dipsiz-paslý-ölümcül aydýnlýðýna…

son kez
/ merhaba…


Haziran-Temmuz 2010 / Ankara-Aðrý











Sosyal Medyada Paylaşın: