soluk elveda çiçeklerini
dayadým yine burnuma..
hatýralarýnýn alayýna!
doyamadým,
ben sana uzaktan bakmalara bile,
gün gelir belki yaklaþýrým diye
namus karasý gözlerine..
takýldý kaldý yine boðazýma
düðüm etti,
þerefsiz mastikalý mutluluk þekerleri,
hata yine bende idi ama
yine inanmýþtým sana..
þimdi bana bir yalan daha söyle be güzelim!
"seni seviyorum" de
"hayatýmýn mutluluða açýlan kapýsý sensin" de
bir kere daha inanayým sana
bir kere daha kesilsin ayaklarým yerden
son kez..
gözlerimin karanlýðýna vursun
o uðursuz güneþin ýþýklarý..
daraðacýna son bilet,
fiyatý hasretin olsa gerek,
o bedelden çok var cebimde!
o kapkara suratý olan
adý da kadermiymiþ neymiþ,
aldým o biletçiden
istediðim kaðýt parçasýný!
þimdi ise, bindim vasýtaya,
el sallamýyorum sana
dayanamam üzülesen arkamdan!
senin için beþ paralýk
deðeri yok bu 2 kelimelik boðaz sýkýntýsýnýn
ama söylemeden edemiyecem ya!
"seni çok seviyorum"
o mutsuzluk denen
paçavura
sakýn gelip bulmasýn seni!
haydi,
hoþçakal..
Hüseyin Özkaymak
Temmuz 2010
05.43