Bunca zamanlýk hasretinin esintisine,
üç beþ damla, tuzlu su kalýr yüreðime,
onlarda gelir kirpiklerimi bulur!
Tam dönmüþken sýrtýný bana..
gözlerim dayanamaz, salýverir yanaklarýma..
süzülür, kohezyonuyla..
akýp gider..
engel olmam, olamam..
O sýrada;
dizlerimin direncine bir balyoz çarpar sanki..
düþüverir yere bedenim,
tamda sýrtýný dönmüþken bana..
Artýk ayaklarýna,
gönlümün iplerini baðlasam..
ne fayda?
koyulmuþsun bi kere yola..
düþmüþ gözlerimden uçurumlara,
o su damlalarý..
artýk seni sevsem ne fayda?
Erkek dediðin çýðlýklarýný,
sessiz gözyaþlarýyla,
býrakýr gökyüzüne be güzelim!
Sanmaki gittin diye,
umursamazlýktan susuyorum!
yangýnlar var,
avazý çýktýðý kadar baðýran,
insanlar var içimde!
Hepsini;
o üç beþ damla,
tuzlu sularda saklýyorum!..
Hüseyin Özkaymak
Temmuz 2010