kül renkli uyanýþlara yolculuk
kaçýncý evredeydi
baþýboþ tozlarýn yolu
sisli bir gökyüzü gibi
hayatýmdan düþüyorum anlarý
acemisiyim unutmalarýn
kritik döngülerin sokaklarýn da
ne kadar gezinsem de
akþamýn arka kapýsýna
kahrýný beslediðim kirpikler ufalanacak
tek
tek
misafir gözyaþlarýnýn artýklarýný
þahit gösteren his demetini demliyorum
hatýrýna
diz çökmüþken gölgeler yüksek duvarlara
eþlik edecektir
her yansýmada bir sürrealizm
boyutlarý boþ verircesine zamana
gözlerinde ki üvey çocuðun
ezberlerinden yoksulum
düþ paydoslarýnda
ise kayýp
karanlýk ne ki
vakit geçer mi
gizem ve sýrrýn akrabalýðýnda
azat edemediðim yarýnsýzlýðýn tebessümü
hükümlü
düþmeye deðer
gümüþ yaðmurlarýn mezarýna
........