haritasýz bir bilinçaltýnda
akþamdýr gönlümdeki senfoni
tedirgin ezgilerin gölgesi intifa da
bir kýrýk rüzgar gibi
önyargýsýz
alaca duyumlar düþerken umarsýz
hiçbir göðün efsununda
sabah olmayacak
körpe bakýþlarýnda
silkelenir ruhum yurtsuz zamanlara
kaybolurum çýðlýklarýn
krizantem düþlerinde
sýð ovalarda ki yaprak çizgilerine
acýlar iliþtirir benliðim
dokunsan
düþerim
gecenin hüzün yankýsýyla
endiþe kadar güçlü, yokuþlarý es geçip
istiflenmiþ adýmlardan sýyrýlýr
nefesimi zorlayan aþk
soluklanýrým
bir gece vardiyasý ülfetin de
Islak kanatlý kuþlar gibi
kýsýk ateþinde ýsýtýrým kördüðüm hayallerimi
kayýp sabýrlarýn
çözülmeyen özlem buðusunda
kaç gecenin sonunda bahar var
feryadýný mor nakaratlara dolayan
oysa
boyalýdýr gözlerinin sesi
bütün iklimlerin içinde
o çocuk mavisinin tünelinde
........