Sustu ve gitti. Ölenler geride kalmýþ. Siyah yerini almýþ çoktan; hayat bulanmýþ. .. Huzurun tazeliðinde bir güvercinin kanat çýrpmasý, O hafif sessizliklerde, Bir bahar sancýsý, Bir koku, Bir hüzün.. Ve yaðmur kokusu gözlerden Sabaha karþý.
Aðladýkça, bir koku.
O nun rüzigarýný getiren. Bir fýrtýna, iþte adý.
? Siyahi bir gölgeden yola çýkan; bir aþk adý.. Aþktan sipariþ mi adý?
Yürek bilmez,
Koku, Ezelden tanýdýk. Siyahi solmuþ güle can verir gibi.
Bir kýpýrtý.
Nefes baþlar gibi sanki. Ölen can gölgeye muhtaç.
Rüzigardan bir uðultu var. Her doðan güne karþý.
_
Harf-i y den yola çýkan bir koku yüreðe deðerse gül siyaha bulanýr-mýþ.
S.Karakaþoðlu.
~~
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seda Karakaşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.