ne rüya alemi ne de gerçekti zamansýzlýðý vurduðunda saatin týkýrtýsý topraðý tekmeleyen gecenin konuðuydu karanlýk umut göz kýrpardý yýldýzlarda kalpte kök salmýþ bir aðacýn gölgesinde belki uykudaydý aþk
/ uyuma
ateþti ölümsüz gökyüzü karanlýktan sonra baþka bir yaþamda çürüdü nefesi usulca rüzgarýn ruhu soluksuz kaldýðýnda belki saklýydý masumiyeti
/dokun
hikayesiydi gözleri cenneti sunamazken avuçlarýnda isimsiz gözyaþlarý asýlý kirpiklerine ve bakýþlarýna çoktan yerleþmiþken kan belki bilinenden bilinmeyene doðru yürüyordu