kendine yabancı

.



ters bir fýsýltýyla seslendi gecenin içinden ölüm
dolunay yansýdýðýnda temmuz sýcaðýna
karmakarýþýk güzellikte parlarken yýldýzlar


/boynundan öp acýyý


soðuk karanlýk bir zeminde uykudayken beden
düþünce kan kýrmýzý kýrýk parçalar üzerine
düþünmeye baþlar
þüphelerinden dahi þüphe duyar
inkar eder gerçeði
içinde ölür yalanýn parçalarý vakitsiz


karanlýk girdaplar sarýlýrken yokluðuna
zaman vurduðunda hiç kimseyi
kalabalýklar arasýnda sessizce içe çöker
kendine yabancý


/çürür sözler


deliliðe son lanet düþerken
çizgi dýþý hakaretlerin buz soðuðu çarpar hayal duvarlara
ince ince sýzar zalim çatlaklardan
içgüdünün kalpsiz katilleri



/bir nefes merhamet


yoksa ayný mýydý zaman
yalan mýydý gerçeðinde yaþanan
hayaller mi resmediyordu gerçeðin kýyýlarýna
derin bir uykudan uyandýrýlýrken
sis yýðýnýnýn altýnda


/Yaratýcýnýn kötü olma ihtimali yok


gönüllü ölür bir þizofren
gözlerinin saklý kýzýllýðýnda
kuþatýrken karanlýk hayal gibi gözüken duygularý


/kim bilir


o baþkasý olurken kendi olacaktý
figürlerin yüzlercesi arasýnda







09_






Sosyal Medyada Paylaşın: