OLMAZI ZORLAYAN HİKÂYE

yol uzaklaþtýrmaz insaný sevgiden
yavaþ da olsa akar ýrmak
lâkin su bulandý mý bir kere
yüzünde yeþeren umudu silen
tek kiþilik korkular / biter bir yerlerden

hiç sonlanmayacak sandýðýn
gözünde sonsuzluða boyadýðýn / manzara/da
kül olur ateþ
yabana düþer sevda
……………………………………….


hayatý evirip çevirirken kadýn/ tek baþýna
düzelir umudunu, gezdirdi durdu aklýnda
hoþça kal demeye takatsiz/ dayanaksýzdý sesi
“gelinlikle çýkýlýr/kefenle girilir” sözü
kulaðýnda küpesiydi / eli mahkûmluðu
geri dönülmezliðe sardý ruhunu

bozulmadý kural
ezelden ebede, a þ k iki kiþilikti
kadýn olmak / hele bir de muhtaçsa
ne yer/ ne içer/ nereye sýðar
eþ dost, etraf ne der…

cevapsýz sorularla
ona kaldý/ savrulup, daðýlan içi
yalnýzlýðý yudum yudum çekerken
düþledi durdu g ü n ü / düþ ile kandýrdý kendini
büyütemedi küçük gölgelerini
kendine çoðalamadý
g ec e l er ürperdi teninde

akamadý /kendi yataðýnda döndü durdu su
gül /dü/ kurudu/ adý kaldý yalnýzca

dört duvar arasýnda/ çoðalan sýnýrsýz boþluðunda
elini ayaðýný çektiler durmadan
kendinden baþka, herkese bölünmüþlüðüyle
ne mümkün artýk özgür yaþamak
hak deðil, ö l ü m bile
nerden baksa bir yama/nerden baksa eðri gösterir ayna

olmazý mý zorladýlar
bu yeþillikler nasýl sarardýlar
kim sürdü sevgiyi gidilmez uzaklara
kimindi kabahat…
yol bulmak zor / zor/ yol bulmak cevaplara

ne kadar eksikti kendinde
varlýðýnýn farkýna varamadan
yüzünü gömdüðü evde kaldý ayaðý
tükeniþliði, kat kat katlandý

yýllar geçti gitti, silindi mavileri hayat perdesinden
sesi kayboldu hepten
ne ölü ne de diri þimdi
el sürülmeyen fesleðen kokar mý /ki
elde var koskocaman bir hiçlik
aþk, a ç ý l m a y a c a k bir kapýdýr artýk…

Hâdiye Kaptan



c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Sosyal Medyada Paylaşın: