"Ya Rab buldur ruhu aþýklýkla, erdir gönl-ü semaya akþamlarda."
_
Mecnundan çýkar yola dolana dolana gönül, -
Bahþeder aþk-ý, gözlerinden bir umut.
Nefes diler ellerinden, o gün-
Aþýklýðýn yoluna düþen gönül, dertsiz duramaz,
Hüzünlü gönül.
Simaya çekilir nabzýnda,
Sükutunda adýný sayýklar, toprakta gözleri...
Maþuk uzaklarda, diler gönül,gönül
Gel; yar!
_ Eyleme zulüm.
___Elverme ölüm.
Aþýk bekler nefes, yanýk olmak sebepsiz,
Gök yardan geçer de, yanýklýk geçmez sebepsiz.
Ateþ gönlün zannýnda, sözcükler çare/siz.
"Ya Rab der durur dilim, acýdan gam kifayetsiz."
#.
Mecnun olup gönül,gözlerinde Mevlaya ererse,yanýklýk bundandýr.
# S.Karakaþoðlu