Gül-ü Gülden /Özüm

#.

"Gül, mýsralarý olmasa düþlere tutunamazdý. Hiç böyle umutlar toplamazdý avuçlarda.
Gül, güllüðünden kaybederdi çok þey. Ah o mýsralar olmasa.Gül, güllüðünde kaybolurdu."




-Kopuk,kopuk.
Sayfa sayfa.


Mýsralar- ým.
Ýyelik ekiyle defalarca tekrarlanýr,
Ýnleyen mýsralar,
Gül ü yaþatan, nefesi bu denli yansýtan onlardý*
Dost bir o kadar çok.
Dost.
_

Gül ya solsaydý?
Ya mýsra* olmasaydý?

Çok þey kaybetmez miydi gül güllüðünden,
Ya bir gün ölmez miydi gül?
Aþkýn esaretinden.
O denli solmaz mýydý?

Ve
Bir masal baþladý Gül ün sayfasýnda,
Hep yeni bir sayfa baþladý.

Bu yolculukta her zamana bir anýmsama..
Soluksuz bir masal..
..

Gün oldu, açmadý yapraklar mevsimlerden baharýn sonu,
Zaman geçti bakýþlar geride kaldý, nerede baharýn sonu?
Hani nefes dercesine baþladý ölüm.

Soldu mu gül?
Bu ne hicran-ý hüzün~~

Renk gördü gül ün gözü,
Açtý gibi mevsimlerden baharýn ilki,
Renklerden yeþil dercesine belirdi can-ý mevsim,
Acý oldu masal, hicran kaldý yüreklerde,
Þimdi masalýn mutlu sonu nerede?

Gül yapraksýz olur mu hiç,
Yeþil olmadan gül ne bilir güllüðünü?

Tadar mý hiç, hayatýn tebessümünü.
Siyahlar deðmesin diye bu aþk* zýrha bürünmüþ,
Mevsimler biter, bu bahar baþka bahar, ölüm gelmeden bitmez bahar,
Bu bahar baþka bahar, bu göz baþka göz.

&.
Gül gül olalý tatmadý böyle nefes.
Acý böyle soluksuz býrakýr.








S.Karakaþoðlu.



Gül,
Gül ün Beyazý.

Sosyal Medyada Paylaşın: