*
/Þimdi gitmek var, zamanýn derin kuytularýna, o kuytulardan bir sesleniþ var.
Alev olmadan gitmek lazým yanýndan./
__Ah sen.
Siyaha bürünmüþ sayfamda kal, gitme der gibiyim.
Ah sen.
Çok zaman sonra gözlerimde seni bulmuþ gibiyim.
(?)
Nedir bu çaresizliðim?
Gitmeler varsa senin yanýndan uzaklara.
Sözcüklerimi kuma mu gömmeliyim -ah sen.
Siyaha bürünmüþ bir aþk* adýnda benim için.
Avuçlarýmdan yükselen o ateþ.
Hiç hissettin mi ki. -yüzüne bakýþlarýmý.
Ýsmini harflere böldüðüm zamanlarda bildin mi hiç.
Gitme der gibiyim þimdi, hiç gitme.
Ben zaten gitmelerdeyim.
"Ah þu sevdalý baþým, nedir acý yaðmuruna tutuluþlarýn?"
-
Býrak! -sinsin kokusu tazeliklerine.
Ah tene deðiþi.. -bu mevsim aþk kapý arasýnda.
Sanki aþk* deðmiþ gibi..
Adýna aþk mý demeli?
Sesleniþlerde var bir yürek..
Belki de bilmeyecek hiç. O.
YÝne mi aþk* düþtü baþa, ah.
Solmalardayým.
Siyahýnýn külüne tutulmuþ gibi, tenim.
Teninden kopamayacak aþk biriktiren içim.
Bulmak ve kaybetmek.
Ah ne acý, yürek!
-
Gitmelerdeyim, alfabemin son harflerindensin sen.
Adýna acý yazacaðým, beklemelisin.
Bu mevsim belki de hiç böyle sýcak geçmeyecekti, yakýcý teninden.
Tekrar yaþar gibiyim.
Ah, keþke gitmeler olmasa.
Ah keþke kal-san da gitmeden ateþinde tekrar tekrar kavrulsam.
Yaðmurlar beni bulur þayet, gitmelerdeyim.
Aþk ense baþýnda bekler, beklese de çaresiz avuçlarým var benim, aðlamaklýyým.
&..
Anlamadý, sustu.
–Siyaha bürünmüþ bir aþksýn.
______
# S.Karakaþoðlu