Açmýþsa goncalar bu/gün avucunu Dinmiþse gözyaþlarý aðlayana Neden bitmeler var bu þehirde
Kuþlarsa sevinçlerle çaðlayan Denizse yanýmdan böylesine akan Neden sonlar bitmez bu þehirde
Yalnýzlýksa yaþanan bu þehirde Gülümseyiþ vermiyorsa topraklar artýk Aþk neden var bu þehirde
Yaþamayý öðrenince öðrendim yaþananý Yaþamayý öðrenince öðrendim parmaklarýmý Bir parmak dünyamý Bir vakit kalktým bu þehir girdabýndan sabah Dünya güzel demek var ya hani bu þehirde Olmak var ya en güzelinde Sabahýna güneþ açýldýðýný görmek var ya hani En hislisi buydu tecessüs dolu göz bebeðime Kalktýysa bir umut için bedenim Ruhum doðabiliyorsa her güne Duygularý saçabilmekti en güzeli Kalemini tutmaktý belkide en güzeli Sayfalarla dost olabilmekti çaðlayan ýrmaða karþý
Depreþen havaya karþý mýsralarýyla o aþký yaþayabilmekti. En güzelleri bir kalem, bir kaðýt, bir mýsra bulabilmekti iþte.
’Seda’ diye adýmla baþlayýp kucaklaþabilmekti.
Seda Karakaþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seda Karakaşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.