mühürlü çığlıklar

.



çýplak ruhlardý
yorgun boþlukta yaþanmamýþlýklarýn kesiþtiði yer
bir nefes kadar yakýn yaralardý kimliklerde taþýnan
mühürlü çýðlýklar arasýnda kanardý
ayný yerden doðum sancýlarý çeken bilinçler



birbirine sýnýrý olan topraklarda
ölümcül günahý solurdu sýk aðaçlar
bataklýk kuytularda ruh gezginiydi canlar
kanatsýz siyah meleklere özgürlük sunardý avuçlarýnda



gecenin soðuk kucaklamasýnda
ayaza yenilmeden ürperen tenlerinde
tek ruh olmayý baþarmýþtýlar oysa
yine de biz diyemediler adýna



aþk susarken dillerinde
zehirli nehirler aktý damarlarýnda
saatler yalnýzlýða uyanana kadar



karanlýðý þehvet saran sokaklarda
kendilerini vurdu elleri tek kurþunla
aþký yaktýlar göðüslerinde
kokusu nefreti kusarken
ölümsüzlüðü boðdular nefeslerinde



beyazdý ölü yüzler umutsuzluðun sancýsýnda
günah fýrtýnasýnýn kara perdeleri savrulurken
kapýda yarým kalan merhabaydý zaman
asýlý kaldý gözleri prangalý masumluklarýnda



ve hep gecelere saklandýlar
birbirlerini yaktýlar cehennem ateþinde



koparken elleri ellerinden
her þeyin ötesinde bir aþk yaþýyorlardý ki
bu acýya nasýl dayandýlar
söyleyemediler


Sosyal Medyada Paylaşın: