Öznur'un Elleri

bir yaðmurdur belki
gecenin altýný ýslatan...
ve bir yalnýzlýðýn diþleridir
tüm týrnaklarýmý yiyerek yarým býrakan...

kavanoz kavanoz hasret...
gel de bak nasýl birikmiþ!
yalýn ayaklý çocukluðumun nasýrlarý,
bilsen nasýl acýtýyor benliðimin tenini...

bir gölgedir belki
ömrümün üzerine kömür kurumu gibi çöken...
ve bir aþkýn elleridir
tüm bu sýzýlara raðmen beni ayakta tutan...



iLker-EkmeK aRasý þaRaPNeL-MaRT 2010

Sosyal Medyada Paylaşın: