**yine çık karşıma**(ey güzelliğinin s/özü ile k/an donduran)
rekliranek
**yine çık karşıma**(ey güzelliğinin s/özü ile k/an donduran)
s/anadýr içimden gelip-geçen ,
yorgunluðunu yokluðunla dolu r/aylarda yitiren trenler...
hep b/eklemek o kadar zor ki üst üste
gittikçe bir istasyona dönüþüyor gözlerim
belki karþýma çýkarsýn diye
güler yüzlü bir çocuk silüetinde...
vahim bir hastalýðýn hasarlý hezeyanlarýna
hasret hasret hýsým sayarken kendimi
bak bir g/ör beni aþkýnla,
terkedilmekten kaskatý kesilmiþ kalbim sývýlaþtý.
eþekliði bakileþmiþ ,
vuslata verdiði sözü asla tutmamýþ
ve kendi bedeninde voltalar atan bir hasret tutundu da içime
bilemedim ben
kýrk katýr mý
yoksa kýrk satýr mý yokluðun?
s/anadýr benim þarkýlarým hep s/ana!
hangi notayý verdiysem dilimi
hep s/en sevgili dedi
hep sen...
berrak bir yalnýzlýðýn dibinde
ve karýþmýþken her s/özün her s/öze,
s/özüme,
doðurganlaþtý içimdeki ümitler.
s/ustum hasretinde ,
belki dönüp gelirsin diye.
yýkýp geçti yokluðunla beslenen talan kuþlarý
aþk ile dolu o havzamý.
ve bin lahza yetmeyecek anlatmaya -artýk biliyorum-
içimden taþýp sana doðru akaný.
söylesene ey güzelliðinin s/özü ile k/an donduran;
ne kadar v/ermeli yolunda?
ne kadar vermeli
s/aklanabilmek için kalbindeki kuytuda?
kaç asýr geçirdim
-ki kimse bilmez-
gözlerinin ýþýmalarýnýn yansýdýðý o maðarada,
kokunla.
kýyaslamaz ama Hira’da bir aþktýr mutlak olana!
bir aþktýr içimize vicdaný ,sevgiyi ve ayrýlýðý koyana.
b/en s/ana, s/en b/ana
ama hep bir ana sýðdýrýlmalýydý bu þevkat,
bu keder ve bu aþk,
yavrusunu avcýlardan koruyan bir sülün gibi
hep bir ana.
ki ben bin savaþtan kalma bezgin zýrhýmda
hem kan hem de çiçek kokularýyla
serdim ruhumu,ömrümü ayaklarýnýn altýna.
iþte bunun için ben s/ana.
sanki kalbim,
evladýnýn isyanýna karþý bile
sevgisinden ezilmeyi kabullenmiþ bir ana!
iþte ben hep bunun için s/ana...
bu yüzden koy kýzgýnlýðýný bir kenara
ve dokun artýk bana.
s/ilmek deðil ise öpücüklerinin maksadý
izlerini ömrümün b/oyunundan
ne olur çýk yine karþýma.
belki yine yazar beni kalbine
Hira’yý nurunun en güzeliyle dolduran;
O,
varlýðý ile yeri,göðü kaplayan,
aþka aþk olacaðýný fýsýldayan...
ocakdört-ekmek aRasý þaRapNeL-iLker...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.