**ve bitti keder kalemimin mürekkebi**

baþlangýçtan sona...
hey göklerin delisi aklým; kalk gidelim dedikçe sana,
olur-olmaz dur- oturlarýn,
bu zamana kadar hep dýþa vurumlarýmý densiz utançlarla susturuþlarýn ...
fecriyken gecemin dibi tutmuþ umutlarým
ben hep ölümden feyz aldým yaþama sarýlmak için...
kendimi deðil sana
kendime bile anlatmayýþlarým,
bu suskun dezenformasyonlarým,
otomasyon duygularým
dilate etti kalbimdeki aþksal fissürü...
baþlangýçtan sona...
ve bitti keder kalemimin mürekkebi...
hibrit fikirlerim...
bitti bu heder duruþlarým,
bi çare oluþlarým...
artýk kaderimin ötesindeyim...

iLker -eKMek aRasý þaRaPNeL-NiSaN 2010

Sosyal Medyada Paylaşın: