İlkbahar

Kuþ cývýltýlarý arasýnda,
Gözlerimi açtým.
Ýlkbahara girmiþiz...
Gözlerim dopdolu,
Boþluða bakýyorum.

Anlamsýz geliyor her þey,
Açan çiçekler, yeþeren bitkiler...
Etrafýmda çocuklar oynuyor;
Neþe dolu, cývýl cývýl...

Aðaçlara konmuþ kuþlar,
Beni izliyorlar.
Haykýrýyorum oturduðum yerden;
Hakkým olan mutluluk,
Neden yok?

Meðer yalanlarla doluymuþ dünya...
Kör gözlerimi açtým;
Ýlkbahara girmiþiz ey sevgili!
Dolu gözlerim, þimdi,
Neden boþ bakýyor?

Sosyal Medyada Paylaşın: