gözlerim ne vakit susmak istese
en yükseklerde ecel çiçek kokar,
biraz gömülsem de yeþil izmaritler toplasam eteklerinden
çöðür sesiyle irkilse dalgalar
öyle ritmik öyle aðlamaklý aksam diplerinde
susmak nicedir böyle isyan duymamýþtý kafesine
gözlerimi gömdüðüm kalbinin manastýrýndan yazýyorum
bir iklim ki yedi tepe sen
bir ayin ki ruhumu sana teslim ettiðim yerdeyim ben
nereye dönsem yüzünün resmini taþýyan harfler okuyorum
bozkýr olmuþ bir bedenin yongasýný
sen gördüðümden beri ve
çam örtüsü kapladýðýndan beri bedenimi
ömrüm derim sana
denize baðýþladýðým bir þarkýnýn kýrýk notalarýný
unuttuðum bir zaman dilimi
ve omzumda inancýmý tamamlayan her þeyi
seninle takas ettiðimden beri
meleðim derim sana
yaðmur dilim kafes tutuyor dediðinde
ellerim kuþ tuttu özgürce
aklým iki can taþýdýðýndan beri yüreðimde
sana gökten kuþlar yapýyorum
bedeli çoktan ödenmiþ yollar için sudan öte
baðýþlanmanýn dileðiydi zamaný avare eden adýmlarým
gitmek sende kalmaya niyetlenmektir dediðimde
içimde ölmekten dönen sevinçlerim
sana maviden zeytin gözlü çocuklar doðuruyorum
bu vakitler pusu kurmuþ iki kol düðmesi
o mu en deðerli yoksa zaman mý
an gri dudaklý bir kadýn
bir þarký dileniyorum geriye kalýyor gitarýn telleri
perdeleri katar altý þeritli raylar yapýyorum
bu vakitler iki aðaç saçlarýnda saklambaç
göðsünde kirpiklerim gönüllü körebe
koynuna yatýrýyorum usulca perdelerini yýrtmýþ masumiyetimi
an sevgiliyle karýþýk bir annedir biraz da
bir dua dileniyorum içimde tüm kutsal kitaplarýn ayetleri
susadýðým kalbinin ýrmaðýnda sonsuz bir ibadete
yürüyorum omzumda aðýrbaþlý zaman
öyle aðýr öyle aðlamaklý öylesine sýcak
çöl ayaðý kurþun erittim
ve gözlerimle yeþil tuttum sana bu sabah...
þimdi aklýmda ikimize ait kirlenmemiþ þehirler
ve dilimde seni anlatmaktan aciz þiirler
dönmenin heybesine kurþun sürmeye gidiyorum
kalbime yaralý bir kuþ sesi býraktým
avuçlarýnda yaþam bulsun diye her sabah
I-III-V-VII-IX Duygu Güngör
II- IV-VI-VIII-X Faik Danýþman