ölümün ışığıyla yürüdü gece

.




acý denizinin
acýmasýz dalgalarýnda yýkýldý üstüme limanlar
ömrün kýyýlarýný aþýndýran her gecede
gözyaþý kokusuyla sarhoþ denizkýzlarý baktý pencerelerden
ay ýþýðýnda gökyüzüne týrmanan
yalnýz ve küçük bir kýz çocuðuyken yüzüm
sustum ve hiç aðlamadým


bahçemdeki yaþlý aðacýn hüzün aþýlý dallarýnda
kanatlarý çýrýlçýplak bir acýyla
düþ kýrýntýlarýyla beslenen sayýsýz kuþ sustu tüneðinde
uðursuzluk tutkunu baykuþlarýn gözlerinde
hoyrat rüzgârlarla savruldu ev çatýlarý
þimal yýldýzý kuyruðunu vurdukça yalnýzlýk penceresine
gökyüzünde yýldýzlarý boðazladý insanlar


korkuyordum
böylesi ölmekten


göz perdelerim kapanýnca sýkýca
saçlarýmý tarýyordum yumuþacýk bir þarkýyla
el feneri balýklarý saklandýklarý mercanlar arasýndan
güçlü ýþýklarýný yakýyordu


ölümün ýþýðýyla yürüdü gece
geceyle doðan düþlerin üzerine basarak


acýmasýz dalgalara kafa tutarcasýna
yüreði yüreðime gelendi ölümsüz sevda
aþkýn küçük sandalý demir atýnca kýyýya
usulca çekildi dalgalar limanýmda


ay büyüsünde sýcak bir nefes hissediyorum
nefesimde beliriyor siluetin gerçek aynasý
ellerin uzanýyordu ellerime
parmak uçlarýmýzla dokunuyorduk birbirimize
birbirimizi sararken binlerce aranan yýllarla
teninin tuzu yakarken tenimi
acýnýn tadý maceraperest kokusuydu sarhoþ yüreðim
kan sýzan dudaklarýmýzda üzüm tadý
damaklarýmýzda þarabi canýmýzda tutkuya boyanan / lâl sözlerin geçidi


ayrýlýksýz ülkelerden
ruhu ruhumuz olacak
þehirler seçiyorduk kendimize
ufuk çizgisinde ýþýða kilitlenen buðulu gözlerimizde
muhteþem varlýðýn billur sesine karýþýyor seslerimiz
ateþ kanatlarýyla selamlarken bizi
kader kokan akýbet dalgalarý arasýnda
doðmak için ölmek korkusu böylesine güzel yaþanmamýþtý hiç


sen ve ben
gökyüzüne týrmanýyorduk gece karanlýðýnda
deniz feneri gülümsüyordu yanýk tenlerimize
rengârenk çakarken göklere
acýya tutkun âþýklar yýkansýn diye
yaðdýrýyoruz ýlýk yaðmurlarý üzerlerine üzerlerine


yüreðim buz tuttu


gece ve gündüzlerimizin bir olduðu zamanlarda
hayatla baðý koparan atmosferde
tüm hücrelerimizde titreyen ritimlerin sesiydi
boþlukta yankýlanan
duyuyor musun?
korkma az sonra susacak þarkýlar


sonlara geldik


parmak uçlarýnda birlikte olma deliliði bizimkisi
bu yüzden korkumuz saklý içimizde
hadi sarýl bana
düþten düþen zavallýlar olmayalým
inan aðlamýyorum
kurmaca yaþamýn kýyýlarýnda gözüme kum kaçtý


ondan


en uzun gecemde, en uzun yolculuðum sana



.
200900

Sosyal Medyada Paylaşın: