hiçbirşey anlamadım

ne dikili bir aðacým oldu
ne dikili bir aðaç oldum.
çöllerde ne mecnun, ne derviþ oldum.
hamdým, yandým ama piþmedim.
ve yanarak öðrenilirmiþ hayat,
küle döndüðümde anladým…

dereler derin, daðlar yüksek olurmuþ,
ne derede su, ne dað baþýnda kar oldum.
asi rüzgara kapýlmýþ, serseri bir kurþun gibi
hava akýmýna kapýldýðýmda anladým..

hayatýn bir adý yalnýzlýkmýþ,
bir adý kör kütük sarhoþ olmakmýþ,
içmeden de sarhoþ olunduðunu,
hayaller baþýmý döndürdüðünde anladým.

bir sevdaymýþ sevdaya sevdalanmak,
bir çakmak, bir kibrit, bir alev topuymuþ.
umutmuþ her kývýlcým,
ve hayal kýrýklýðýymýþ her umut.
hayalim kýrýldýðýnda anladým..

beylik laflar ederken bulduðumda kendimi,
her þeyin lafu güzaf olduðunu anladým..
herkesin mutlu olmak için baþka bir yolu varmýþ,
hayatý tiye aldýðýmda anladým..


18.03.2010 ist

Sosyal Medyada Paylaşın: