şımarıkça

dün gece seni aradým
gecenin karanlýðýnda köþe baþlarýnda.
en küçük bir týkýrtýda,
kuþlarýn kanat seslerinde;
hep sen gelecekmiþin gibi,
seni aradým..
baþým önümde, düþünür oldum,
düþünüyor muyum, dalýp gidiyor muyum,
onu da bilmiyorum ya..
bir an kendime geliyorum
gözümde,aklýmda,kulaklarýmda,
sen varsýn;irkiliyorum.
kalbim çarpýyor,hafiften terliyorum,
ellerim soðuyor,bir saða sola bakýyorum,
yoksun..
hep öyle olmuyor mu?
bunu da biliyorum,ama aldanýyorum..
bu beni daha kötü yapýyor,
kendime kýzýyorum,kýzýyorum;
engelleyemiyorum..
dün gece farkýna vardým
güzel;dediklerimin hepsi ama hepsi,
sana benziyorlar..
sýrf sana benziyorlar diye seviyorum..
canlý,neþeli,þýmarýk bir ses dahi,
duysam,sana benzetiyorum..
o diyorum,o geldi..
bakýyorum yoksun,yakýþmýyordu zaten,
biliyorsun bir sana yakýþtýðýný,
çeviriyorum baþýmý hýþýmla,
dalýyorum yine,gözlerim uzaklarda,
bulutlarýn kar toplamasý gibi
anýlarýmý,seni,
senin hayalini topluyorum..
ne kadar sürecek, bilmiyorum..
unutamýyorum..
sen benim ,ölçü deðerim,kýstasým
deðer anlayýþým oldun..
seninle,söylediklerinle,yaptýklarýnla
yada yapmadýklarýnla karþýlaþtýrýyorum..
o þöyle yapardý diyorum..
bunu böyle söylemezdi
hayýr,hayýr öyle bakmazdý diyorum
sen bana hiç öyle davranmadýn ki
hiç öyle bakmadýn ki
seni seviyorum derken;
hiç öyle söylemedin ki..
beni seviyor musun dediðimde
ne, kim, nerde, ne zaman
derdin þýmarýkça,ne yakýþýrdý sana
aslýnda vicdan azabý da çekerdim,
ama söylemezdim sana..
uzun zamandýr
seni seviyorum diyemediðim gibi...

halûk gürses
Sosyal Medyada Paylaşın: