Can…(Gülce/Buluşma)
Özümün kanadýðý, yüreðimin çýðlýk çýðlýða -uzaðýnda- bir gölgeye elini uzattýðý anda kâðýda dökülen damlacýklar, Can...
Gidemediðim deniz,
Büyümeyen çocuk yanýmla
Yaþamak isteyip de yaþayamadýðým
Ve sana söyleyemediðim sözlerim vardý
Sen kendini anlatýrken bana sesimdi
Sesinde duyduðum…
Kendince mutluluk yolunu çizerken ben
Çoktan çizmiþtim yolumu sende
Gördüðüm dinlediðim çok þeydi ama
Hayat sende yaþadýðýmdý…
Bu yüzdendi suskunluklarým sana…
Þimdi sýrasý deðil susmanýn darýlmanýn
Zamaný gelmedi mi? Ýç dillerini gel can...
Kardelen sýcaðýnda güneþe sarýlmanýn
Zamaný gelmedi mi? Aç kollarýný gel can...
Hep neden yalýn ayak koþtuðunu sorardým ya
Þu kalbim çarpýnca senle anladým ki aþk
Üryan duygularýn Kevser’ inde yýkanmakmýþ
Bilmiyordu gönlü ilk ateþ düþtüðünde köz...
Sadece gözlerimdi ýslak ýslak bakan
Yürüyemeden koþtum... Koþtu doruðuna aþk
Þimdi sol yaným biraz kül biraz duman
Gözlerim kuru poyraz…
Aðlayýþlarýmda gülüþüne kýzardým ya…
-beni anlamadýðýný sanarak-
Ah… Þimdi
Aðlayaným da yok gülenim de
Yanarým yitirdiklerime
Koþmaktan bitap gönlüm cýpcýbýl yalýn ayak
Sen gözlerimin feri gel yýldýzlarý sayak
Söküldü milim milim ömür kumaþým helak
Zamaný gelmedi mi? Seç tellerini gel can…
Öyle çok kýrýldým ne çok örselendi ciðerim
“El “ dedi, “yaman” dedi dayandý lime lime
Bir tek senin acýttýklarýndý parçalayan...
Her damla yaþým
Beraberinde götürdüðün sevinçlerimle
Helaldir sana
Gerçeðin kýrbacýný þaklatarak gittiðinde anladým
Yalansýz duruþunu ve her “git” dediðimde
Avucuma koyduðun yüreðinle
–Aslýnda kalýþýný -
Anlayamadým
Seni aradým
Hatýrlarsan
Görmediðim duymadýðýmda sesini aðlardým
Katýlýrcasýna
Belki þýmarýk belki saf ama yalnýz çocuktum
Þimdi büyüdüm sevgimle özlemimle sana geldim! Sahi
Aðlayýp zýrlamadan sarýlan sevgin var mý
Sen de büyüdün mü çocuk, sevginle
Geliþinle coþarken gidiþin örseledi
Kaldým kalburüstünde eledikçe eledi
Büyüttüðüm sevgimde yürek sana meledi
Zamaný gelmedi mi? Saç güllerini gel can…
Ben affettim piþmanlýklarýmý, sen
Affettin mi özürlü sevgilerini?
Gururumu seninle kaybettiðimde, taþýyordu
Yüreðim kýyýlarýnda sensiz…
Gel ne olur gel artýk!
Umut ektim bekleyiþlerime
Affederek gel
Emek vererek…
Geldik yolun sonuna, býrak piþmanlýklarý
Yaþanan her güzellik sana hayatýn kârý
Kimi mutluluk toplar kimi ektiði zârý
Zamaný gelmedi mi? Geç yollarýný gel can…
Dönüp sýrtýný gelmezsen hatta
Satarsan sevgimi, yine de
Yer aç yüreðinde özgürce sevmelere
Çünkü
Sevdikçe dirilecek sevgim yüreðinde
Can…
Refika Doðan / Antalya–Aralýk 2009
not: yorum ve deðerlendirmeleriyle naçizane dizelerimi onurlandýran saygýdeðer þair dostlarým ve yönetime teþekkürlerimle, dostça selâm ve sevgiler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.