Sevda Kalıntılarım

Sevgim kaldý mý sanýyorsun sana ait?
Sen bitirdin bizi! Baþlayamamamýz bendendi.
Anlaþamamamýz bendendi?
Peki ya bu ayrýlýk? O da mý benim yüzümden?
Ben mi istedim böyle olsun?
Ben mi býraktým seni ardýmda?
Bir gün aranmadýðýmda ben mi terkettim?

Adý konmamýþ bir yalnýzlýk layýktýr bu sýfatsýz sevdaya!
Biriktiriyorum sevda kalýntýlarýmý...
Sonunda malzemesinden çalýnmýþ bir aþk dikilecek kalbimin caddesine!
Yerle bir olmak için çýkýlmýþ katlar olacak içinde!
Sen kalbimden çoktan atýldýn!
Karþýlýk sadece sevgi istedim senden. Ödemedin!
Oysa bu binayý yapmamý isteyen sendin.
Belli ki kiradaydýn, almayacaktýn!
Binlerce çivi çakýp duvarlarýma,
Boyasýný döküp gittin!
Kapýsýný söküp gittin!
Böyle tahribatý kaldýrýr mý yeni gelenler þimdi?
Musluklarý akmayan, sývasý dökülmüþ bir dairede oturur mu görenler?

Topluyorum sevda kalýntýlarýmý...
Boyuyorum, renkleri dökülmüþ duvarlarýmý...
Ýçi nemden çürümüþse de sývýyorum tuðlalarýný...
Þimdi bak! Oturulmayacak gibi mi duruyorum?
Hayýr! Sadece dokunulmayacak kadarým...

Vur-kaç oynama benimle!
Sarsma kiriþlerimi!
Vuracaksan, yýk!
Ya da dokunma tahribatýma!
Dokunacaksan daðýt! Tamamen kaldýr ortalýktan
Ki yenisini dikelim yerine!
Eðer malzeme çantanda yoksa aþk; git!
Aþktan çalma yeniden yaparken!
Sadakatten çalma tuðlalarý üst üste dizerken!

Yine vurdun kaçtýn!
Sen mimar kýlýðýna bürünmüþ bir kalfasýn!
Yýllarý eritip çalýþsan,
Artýk mimar olsan ne yazar!
O zaman kalfa kýlýklý bir mimarsýn!
Yazýk...
Kuramam evimin karþýsýna,
Yýllar sonra gelecek bir otobüsü bekleyen duraðý!

Sen istedin, ben bu arsaya sevda diktim!
Baþtan o kadar söyledim;
Kalmayacaksan burada boþuna bu duvarlarý örmeyelim!
Ýtiraz ettin...
Israrla o evi istedin...
Þimdi al! Bu hale getirip býraktýktan sonra,
Yýpratýp terk ettikten sonra,
Ben orayý neyleyim?
Þimdi al! Al senin orasý!
Ben baþka kente gideceðim!
Artýk sen de orada baþka tuzaðýna düþürdüklerinle oturursun!
Belki de sana bir sevda kuramayanlarla kendinden ben çalarak,
Benim kurup; senin yýprattýðýn yerde kalacaksýn.
Onlarý benim ilaçlarýmla saracaksýn.
Bilmeyeceksin hiçbir zaman;
Çaktýrmadan çantana attýðým merhemleri.
Bilmeyeceksin senin için hazýrlayýp cebine koyduðum ilaçlarý.

Þimdi bil o zaman sadece þunu:
Sitem yazýyorum reçetene!
Öfke basýyorum prospektüsüne!
Belki de intikam yazýyorum kullanma talimatý bölümüne!...
Bunlarý da sen kurdun bende...
Sýzdýrdýn damarlarýma damla damla;
Önce merak, tedirginlik, sonra hasret, sonra güven, sonra sevda.
Þimdi açtýn serumun ayarýný,
Kaldýrýp attýn mandalýný!
Ve artýk o serumun hortumundan þelaleler gibi öfke akýyor!
Sitem akýyor damarlarýma

Gözdenur Ecellizz
Þubat-2008

Sosyal Medyada Paylaşın: