salahlı bir sabahtı gece

.



tutkularý özgürdü gecenin
alacakaranlýk sessizliði bozarken orman baykuþlarý
zirvede sýk aðaçlar soluyordu laneti
çalýlýklarýn attýðý kara çýðlýklarýn arasýnda
nehirlerin elleri týrnaklarken topraðý
ilk kan dökülmüþ ve yoktu dönüþü
ki piþmanlýk- affý kabulsüzdü
ertelenmiþ rüzgârýn teninde
ateþ tuzaðý geceye kan kusuyordu
kuruyan dil…



pusuda canavarlar taze sesleri beklerken
sancý çekiyordu doðurganlar
titretirken kurtlarýn uðultusu göðü
diþlerinin silueti yansýdý dolunaya
yaþarken çürüyen tenler dolaþýrken mezar taþlarýnda
ölümün efendisini selamlýyordu kafataslarý



seslerinizi –kokunuzu saklama gücünüz yokken
beklemediðiniz bir anda gördüðünüzde gerçekle
diþlerinizin sýradan olduðunu anlayacaksýnýz
büyüklüðünüz ile gurur duyamayacaksýnýz
asýlý kalýrken cinnet sýnýr mandalýnda



“kan yaþamdýr”



ölüydüm
acý çektiðimi hissedecek kadar
kan damlýyordu gözlerimden usulca
ve rengârenk bakýyordu
vücudumdaki çukurlara yerleþmiþ çürükler
yapayalnýz kalmýþ çatýþmanýn ortasýnda
düðümü çözemezken kimliksiz fýsýltýlar
büyüdükçe sözler boðuldu gerçekler



sonsuz, çekici ve belirsiz yolculuktu
diþlerimdeki ölümsüzlük
dilimde acý veren zehrin tadý
ve kalbimde kaçamadýðým sen
bekliyorken beni baþýboþ bir cennette
dudaklarýnýn soluðu çözüyor aþk bilinmezliðinde
tarifsizliðin ötesinde gecelere doðuyoruz göbek baðýmýzdan
hikâyesini bizim bildiðimiz yýldýzlara dokunuyoruz parmak uçlarýmýzla
ve aðrýlý bir gökyüzü silkeleniyor sabaha aðararak






Sosyal Medyada Paylaşın: