Zafer Üçlerin

Bazýlarýný da ayrýlýklar þair yapar.
Bir kaybediþin ve terkediþin içiçe muammasý.
Aþk ta içinde deðil mi ayrýlýðýn?
Ayrýlýklar da aþka ait deðil mi?
Ne acýklý bir masal bu böyle.
Ne de dokunaklý bir bir hikaye.
Sonunda hüzün var biliyorum.
Ben hiç sonunda mutlu biten bir aþk yaþamadým çünkü.
Aþk bitmiþse bu baþlý baþýna bir felaket deðil midir zaten?
Aaah aah.
Ne hazin bir hikaye bu.
Gözlerim þimdiden nemlendi birden.
Aah ne hazin bir hikaye bu.
Ne hazin!

En son kendimizi düþündük bu masalda,
Figüranlar baþrolü oynadýlar,
Sonunu senaristin deðil de,
Seyircinin tayin ettiði,
Bir kara mizah...

Þimdi firaký yaþýyacaðýz.
Hatýrlýyorum da bir zaman,
Bana "firak nedir" diye sormuþtun.
"Firak" budur!

Ben yokum,sen yoksun,
Sesin de yok,nefesin de.
Gölgen bile terketti dünyamý.
Bir bulut gibi üzerimde gezinen sevgin de yok.
Bu ne hazin bir hikaye.
Tadým tuzum da yok.
Kartanem,kuzum da yok.
Neþem,huzurum da yok.
Ýþte bunun adý;"FÝRAK"

Ýftirakýndan bitap düþtü bedenim,
Hani vardý ya,
Beni hayata baðlayan nedenim,
O da yok,sen de yoksun!
Bitirdik.
Zafer üçlerin oldu.
Üçüncülerin.
Halbuki biz,
Birinci ve ikinciydik!
Demek ki her zaman öncelikler kazanmýyor.
Demek ki her zaman ilk kaybedeb figüranlar olmuyor.
Bazýlarýný aþklar þair yapar,
Bazýlarýný da ayrýlýklar.

Sosyal Medyada Paylaşın: