Devler ve Gölgeler

Ey seher yýldýzý.düþ semanýn bendinden,
Kalelerde yýkýldý,surlarda,
Talandan birþey kalmadý arda,

Ne yaðmurda kaldý öpüþünün hissi,
Ne de yüz çeviriþinin ýzdýrabý karda,

Sel aldý kalanlarýný üzerinden yollarýn,
Ýçinde buram buram sen kokan yýllarýn,
Hayaliyle yýkandý bulvarlar,
Beni parçalara bölen,seni unutturan kulvarlar,
Þimdilerde bir anýtla eþdeðer tepelerde.

Kan damlýyor gibi yaðan yaðmurda,
Mermer gibi dökülen karda,
Kurþun deðil bu; tipi,
Bir mavzerden yaðmýyor gözyaþlarým,
Bu bir ayrýlýk deðil ki,

Bu bildiðin ölüm,
Aþk dediðin bende bir hicran,
Aþk;
Bildiðin kördüðüm.

Seni kim unutur,
Kim atar seni hülyalara,
Kim yatar teninin en kuytu köþesinde her gece,

Ey seher yýldýzý yüreðim ardýndan düþtü yollara,
Bir beden býraktýn bende,
Bir þehri darmadaðýn ettin gittin,
Bir rüyayý en güzel yerinde tükettin.

Þimdi parçalara böldüðün bu bedenin,
Her parçasý titriyor ismini her duyduðunda,
Sen beni unutup rüzgarlara uyduðunda,
Bir yangýný sardý alevler,
Ýçinde minicik devler,
Gölgeleriyle savaþýyordu,

Heybetinde güneþin,
Gölgesinde bir nurdun,
Bir devin yüreðinde uyurdun,

Karanlýðýn korktuðu ürkütücü gözlerin,
Adýna sevda denen masumca o sözlerin,
Ýçinde seni harlatan alevlerin közlerin,
Feri sönmüþtü,
Yüreðinde ateþler söndüren hýrçýn serseri,
Sana geri dönmüþtü.
Sosyal Medyada Paylaşın: