Sana kendimi getidim

Sana kendimi getirdim...

sana, yitik gözlerimi getirdim...
bir gece kapatýp, bir daha hiç açmadýðým,
sen karþýmdayken, kirpiklerimi kýrpmadýðým,
uçurum bakýþlarýna çaklýlý kalan gözlerimi getirdim...
sana yüreðimi getirdim...
bir sonbaharda son varlýðýný yaþayan,
kýrýlmýþ cam kýrýklarý gibi etrafa yaylýlan,
artýk eskisi gibi atmayan yüreðimi getirdim...
sana, sözlerimi getirdim...
kelime kelime, karanlýk meydanlarda intihara koþan,
hece hece, dar aðaçlarýna yaðlý urgan satan,
hakka giderken bile kalpleri titreten,
hiç bir lisanýn kabul edemediði,
yeminli sözlerimi getirdim...
sana, ellerimi getirdim...
bir, nisan yaðmurunda ýslattýðým,
sevdiklerimin gözlerine dokundurttuðum,
yolculuklarda otobüsün camýndan,
dýþarda izleyen dostlara son kez,
sýcak bir veda havasýyla salladýðým,
ayrýlýk si mgesi, ellerimi getirdim...
sana, kendimi getirdim...
yalnýz þehirlerde, bir baþýna býrakýp,
heybesinden ruhunu çaldýrttýðým,
son emanetimi,ilk ahdimi...
sana, benliðimi...
sana,kendimi getirdim...
kendimi...


Hatip ÇÝÇEK

Sosyal Medyada Paylaşın: