Aşkın Adı...

Aþkýn adý…

Bir hüzün sonrasý beliren, sevincim olursun,
Bazen de, rüzgarlarýn benden çaldýðý emanetim.
Sevgi, sevenlerle deðer kazanýrken kalplerde,
Gözlerim, bir güzelin gözlerinde görür kendini.
Hayat bu, garip bir serüven manasý.
Kaybettiklerinin ardýndan bakýþlarýn,
Yüzünü çevreleyen umutsuzluðun ve yalnýzlýðýn,
Alýp götürür yüreðinde gülen o, masum çocuðu.
Vefasýz aþklar, bahçende büyüttüðün gülleri,
Utandýrýr, aðlatýr. anlarsýn o an, gerçek hayranlýðý.
yaðmur damlasýnýn avuçlarýna düþtüðünü hissettiðinde,
baþlatýrsýn alemlere doðru bitmeyen yolculuðu…
benliðinin hiçliðini gördüðünde, aynalarda,
ruhunu uçurursun gerçek olana doðru…

aþk, yanýnda olmasýna raðmen, dokunamadýðýn,
karþýnda olmasýna karþýn, gözlerine bakamadýðýn,
yokluklarýnýn heybesinde olan tek varlýðýn,
aþk, gözlerinden süzüleni, kirpiðinden saklayýþýn,
alevlerde yandýktan sonraki külleniþin,
aþk, çerçevesiz resimde gülen yalnýzlýðýn,
ve aþk, kimsesizliðin diyarýnda tek varlýðýndýr…

aþk, sessizce bitiþin adý…
aþk, çekilen acýlarýn tadý…
ve kendini adadýðýn güzelin, en güzel yapýtýdýr…

Hatip ÇÝÇEK







Sosyal Medyada Paylaşın: