Bir zamanlar Aþkým vardý Bir beni olan Sensiz. Bir zamanlar Aþkým vardý Sahibi olmayan Kimsesiz. Ve ben vardým, Sevdasýna sýmsýký sarýlan. Hiç gelmeyecek bir vefasýzý bekleyen, Uykulara hasret, Yüreði elinde, Kýrýk sokak fenerlerinin dibinde. Öksüz çocuklar gibi garip, Kar tanelerinin altýnda, Hep birini bekleyen, Hep özleyen, Hep seven, Kavuþmak için dua eden, Ben vardým, Çaresiz. Bir zamanlar Sevdam vardý Yüreðimi kolye yapýp verdiðim, Gözlerin vardý, Göðsüme taktýðým, Nazar boncuðu yerine, Ellerin vardý, Tutunca ýsýndýðým. Bakýþlarýn vardý, Baþýmý döndüren, Adýn vardý Yüreðime kazýdýðým Sen vardýn Sevmelere doyamadýðým. Bir zamanlar Aþkým vardý, Sen vardýn, Ben vardým, Biz vardýk. Þimdi, Sensizlik, Hüzün, Ayrýlýk Çatlak, ellerimde sonbahar çiçekleri, Kurumuþ dudaklarýnda ayrýlýk türküleri, Cýlýz bileklerimde yalnýzlýk kelepçesi, Ve yüreðimde senin hasretin var Hiç bitmeyen. Bir zamanlar Aþkým vardý Þimdi ...........
onur sancak
Sosyal Medyada Paylaşın:
onurmagazin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.