Hatýralar… Gelir dikilir bazen insanýn karþýsýna. Ve hesap sorar adeta. Git dersin! Rahat býrak beni. Unuttum ben, unuttum,unuttum. Doðru unuttun, Peki neyi unuttuðunu da unuttun mu sorusu bir tokat gibi iner suratýna. Dipsiz kuyulara gizlediðin, Demir parmaklýklar ardýna hapsettiðin, Prangalara vurduðun,
Ve…
Unuttum, unuttum dediðin. Ýþte karþýnda gün gibi aþikar, Gece nasýl kucak açýyorsa yýldýza, Ve yýldýz nasýl hayat buluyorsa karanlýkta. Unuttum deme boþuna, Unutmak yalan,unutulmakta. Ve unutma ki,hatýralar gelir dikilir karþýna,hesap sorar. Unutmak yalan,yalan unutmak, Hatýralar hep varolacak, Sen yaþadýkça… Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahçevan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.