Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, Boþuna çabalama sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn. Daha sekiz yaþýnda babanýn ölümü ile tatmýþsýn ayrýlýðý, Burnunun direkleri sýzlamýþ acýdan ama çaresiz kalmýþsýn.
Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, yazamazsýn, Ayrýlýk yaþam biçimin olmuþ, Bu kuralý bozamazsýn.
Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, Bir haziran günü mezun etmiþler seni ilkokuldan, Koparmýþlar ilk alfabeyi öðrendiðin, hayat dersini aldýðýn yuvadan. Buruk bir mutlulukla öpmüþsün öðretmenlerinin ellerini, Göz yaþlarýný gizlemek için ardýna bile bakmamýþsýn.
Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, yazamazsýn, Sarý bir zarf getirmiþ müjdeli haberi, Sen artýk olmuþsun yatýlý mektepli. 13 yaþýnda atýlmýþsýn gurbetin kucaðýna, Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, Çýrpýnýþýn boþuna…
Daçka adeta yuvam olmuþ, Gönlün biranda altý yüz kardeþ bulmuþ, Dört yýl sürmüþ bu koþu böyle, Mustafa Çalýþkaný, Mr. Uçasý, Ýnciser Akpýnarý ile…
Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, Yazarým deyip de kendini kandýramazsýn.
Doksan birin yazýnda dönmüþsün memleketine, Her þey deðiþik hatta yabancýsýn kendine, Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, Okulu býrakýp simit satamazsýn, Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, yazamazsýn.
Baþlamýþsýn Çaybaþý Lisesine bin bir ümitle, Ant içmiþsin mutlaka gelmeye bir yere, Öyle olmuþ gününü katmýþsýn geceye, Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, Ýçinde kin tutamazsýn.
Gün olmuþ gülmüþsün, gün olmuþ aðlamýþ, Nihayet anlamýþsýn hayat acýmasýz bir yarýþ, Çelme takan da olmuþ elinden tutanlar yanýnda, Ama hep kalkmýþsýn ayaða en sonunda.
Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, Ayrýlýk yaþam biçimin olmuþ, bu kuralý bozamazsýn…
Bak günler geçmiþ kapýsýndasýn lisenin, Ýstesen de artýk imkaný yok geri dönmenin. Bakýyorum birçoðunu onda tatmýþsýn ilklerin, Kendine gel Remzi, sulanmasýn gözlerin.
Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, Yazarým desen de… yazamazsýn, Çünkü, sen ayrýlýða dayanamazsýn.
Gün olmuþ örnek göstermiþ öðretmenlerin seni, Öyle olmuþ kýnamýþlar hepsi. Bazen anlaþýlamamýþsýn, anlaþýlmak istesen de, Bazen sayýsýz fýrtýnalar kopmuþ benliðinde.
Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ,
Yoklamada 55 burada diyemeyeceksin artýk, Yazýlý kaðýdýn olmayacak artýk, ne onluk ne de kýrýk, Yaramazlýklarýn yüzünden idareye de çaðýrýlmayacaksýn sýk sýk, Eyvah… eyvah ki eyvah lisem ayrýlýyoruz ne yazýk. Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, Liseni unutamazsýn…
Hayrullah Bey’in kaliteli esprilerini, Müdür Bey’in gerçekçi öðütlerini, Zekai Ekim ve Ýhsan Yükselin babacan kiþiliklerini, Hadi hepsini unuttun diyelim unutabilir misin zil sesini.
Boþuna çabalama Remzi Gümüþ, sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn, Elin varmaz gülü dalýndan koparamazsýn. Ne olacak topu tüfeði 3 yýldý bitti diyemezsin, Hatýrladýkça boðazýn düðümlenir, gülemezsin. Neþe Acarkan’ý, Aynur Ekim’i, Müge Tetik’i, Orta birini, hizmetlisini aklýndan silemezsin, Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, yazamazsýn, Yazsan da okulunu unutamazsýn.
Her teneffüs seni dýþarý atan Deniz Tuna’yý, Borazan çalamadýn diye 9 aldýðýn Hikmet Özkara’yý, Sonra Tavil Ýmamoðlu’nun anýlarýný, Hepsini unuttun unutabilir misin arkadaþlarýný.
Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, boþuna çýrpýnma, Ayrýlýklarla dolu hayatýn ama, Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, yazamazsýn.
Sen, ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, Her ayrýlýk iz býrakmýþ kiþiliðinde, Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, Taki solana kadar gülün bahçende,
Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, yazamazsýn, Herkesi kandýrsan da beni kandýramazsýn, Sen ayrýlýk þiiri yazamazsýn Remzi Gümüþ, yazamazsýn… yazamazsýn.
BaHçEvAn 1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahçevan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.