Uzun olur gurbetin geceleri, Uzun olur yollarý gibi. Ayazý bir baþka yakar, Dinmez gurbette gözyaþlarý, her daim akar.
Daha bir zifiridir geceleri gurbetin, Ay mahpustur, Yýldýzlar sürgün. Dinmez gurbette hasret, sevdalýlar hep üzgün.
Katar katar dizilir özlem kervanlarý, Gurbete gidenin hep sýladadýr bir yaný. Ahh ne acýlara dayanýrda þu koskaca gönül daðý, Yokluðunda un ufak olur dön gayrý.
Kaðýt ve kalem dile gelir seslenir yare, “Ey yar koydun gittin beni naçar.” Yürek buruk, ciðer pare pare. Döndüðün gün gülistanýmda güller açar.
Gurbette acý yüklüdür bayram sabahlarý, Bir damla yaþ süzülür akar. Düðümlenir boðazlar, Gönül kanatlanýr anaya uçar.
Olmadý be anne bu bayram da gelemedim sana, Koymadý gurbet, Sarýlamadým, öpemedim doya doya, Olmadý be anne beni affet.
Bilirim beklersin yolumu, Aslan parçasý, ay yüzlü oðlum. Nicedir rüyalarýmda görüyorum seni, Ve içimde yokluðunun acýsýyla uyanýyorum.
Ve sen, yanýndayken bile özlediðim sevgili, Varlýðým anlamsýzken senden uzakta, Taþ basýyorum baðrýma, Güzel yarýnlar için umutla.