Aþk baðýnýn gülleri boynun büktü nerdesin, Yolun gözler tüm doða aylar geçti nerdesin Bülbül aþýktýr bilirsin güle, Güle deðilse, gel artýk acý da bülbüle.
Gel ki hayat bulsun kurumuþ toprak, Gel ki sevgiyle ýslansýn dünyam saðnak saðnak. Bulutlara mý küstün taþýmýyorlar mý seni artýk, Bir haber uçur yeter biz geliriz sana kanat takýp.
Yokluðunda yeþil göç eyledi katar katar, Sarý sardý heryaný, mevsim sonbahar, Biraz daha gelmezsen güller gibi gönüller de solar, Yað yaðmur, özlemin kor olmuþ yürekler yakar.
Bir adýn da berekettir senin, Þifa daðýtýr minik ellerin, Bilirim uzun yoldan gelirsin, Vakitli vakitsiz fark etmez, her daim beklenirsin.
Aþk baðýnýn gülleri tomurcuk verdi geldin de, Bülbülün derdi son buldu gülü böyle gördüðünde. Yaðmur, iyi ki geldin býrakýp da tahtýný gökyüzünde, Yað yað ki hasretler bitsin bitsin yeryüzünde. Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahçevan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.