‘Sizin kendi ellerinizle yaptýðýnýz ve sonra da taptýðýnýz bütün putlarda, benim ayak izim vardýr; aþk, parmak izimle yaþýttýr!’
Hasada ermiþ baðlar, mor zeytun aðaçlarý;
Zikrini giyiniyor, rüzgâr ile gür yayvan…
Ayaklanýyor birden suskun dað yamaçlarý,
Upuzun çayýrlarda rengârenk bir ibâdet!
Ey benim kýzýl perdem, saçlarý ala sayvan
Uyuyor musun, hâlâ? Aþk, memleket memleket!
Yaný baþýmda hil’at, güvercin ahmaklýðý
Ve zokalanýyorum, boðazým kurþun yalým...
Vakitsiz örsleniyor, okyanus berraklýðý;
Tüm demirlemelerim, ak topraða alâmet!
Ey benim ciðerparem, dalga dalga kumsalým
Zerrende büyüyorum; aþk, memleket memleket!
Uygun adým yürüyor gölgeler yol boyunca
Cümle nebâtat cengi, cemde yayan yapýldak…
Baðrý yanýk vâdiler kabuðunu soyunca,
Tutuþuyor ard arda meþklerdeki hüviyet!
Ey benim nâr-ý beyzâm, yanaðý gümüþ çamçak
Akaðým çakým kýsrak; aþk, memleket memleket!
Boz-sarnýç aðzýnda kav, karaceviz örtüsü;
Yaðlý yavan sabýrda, azýklanýyor âhým…
Bahtýmý yükleniyor, râyiha gümbürtüsü;
Hurma bahçelerinde gün, âlem-i sâadet!
Ey benim þafak vaktim, buram buram sabahým
Beni duyuyor musun? Aþk, memleket memleket!
Can telâþýndan uzak rýzýk tecellisinde,
Bismillâh emziriyor, göðsümde börtü-böcek…
Býçak misâli keskin ve sergin mum isinde
Sürmeleniyor endam, dârr-ý hicrân mürüvvet!
Ey benim âb-ý odum, dudaðý çiðdem çiçek
Susuyor musun, þimdi? Aþk, memleket memleket!
Kuru dal bozmalarý turuncu kýrbacýyla
Vuruyor gövdelere, tayin içinde âlem…
Bulutlara tutunmuþ gök elifî tacýyla
Gözyaþýmda kanýyor sapan taþý muhabbet!
Ey benim yaðmur kuþum, kanat kanat risâlem
Ne o, aðlýyor musun? Aþk, memleket memleket!
Pusatlanmýþ yapraklar vahþi bir bayrak gibi
Saldýrýyor dört yöne, kudurgan, tekmil tekmil...
Alnýmý yasladýðým her uçurumun dibi,
Gölgemle þenleniyor, çalgý çaðanak medet!
Ey benim mavi suyum, sûreti cennet kandil
Kapýnda titriyorum; aþk, memleket memleket!
Her huy selâmlamadan, geçmiyor tabusunu;
Basýlan mâbedimde, sözüm sözüme hasým…
Yüzüme resmettiðim al mihnet kâbusunu,
Âyine durduruyor, dizlerimdeki dâvet!
Ey benim þükür deryâm, sayfa sayfa mirasým
Þakaðým salkým saçak; aþk, memleket memleket!
Gökyakut avuntusu mavi býldýrcýn sesi,
Amentü avuçluyor; dilim damaðým ayaz…
Gözbebekleri çýplak kor gelincik bûsesi,
Gömüyor mevsimleri, duvaðýnda merhamet!
Ey benim gül yanaklým, gülüþü ilkbahar yaz
Üþüyor musun, yoksa?.. Aþk, memleket memleket!..
Bir Ocak Ýkibinon – Gaziantep
Hakan Ýlhan KURT