KARLI BİR GÜNÜN TÜRKÜSÜ

Felç olmuþ bir günün,
Türküsünü söyledim.
Bir mum alevi kadar zayýftý,
Karanlýðý yararken,
Paramparça yýrtarken Güneþ,
Yalpalayarak düþtü,
Sarhoþ kar taneleri,
Ýçimdeki özlem
Hüzünlü tüttü bacalardan.
Bir çocuk buharlaþan cama,
Bir yürek çizdi.
Sildi,
Bir þeyler yazdý belli belirsiz,
Bir þeyler mýrýldandý,
Bir þeyler düþündü,
Sýmsýcak.
Bir yalnýzlýk getirdi postacý,
Saatlerce okudu,
Yüreðine bastýrdý kadýn,
Gözyaþlarýný akýttý yalnýzlýðýna,
Saçlarýna yaðan kara dokundu,
Buz tuttu elleri,
Ve bir yalnýzlýk yazdý sayfalarca,
Gözyaþlarýyla yapýþtýrdý,
Bir yalnýzlýk götürdü postacý.
Bir küfe yüklendi sýrtýna adam,
Nasýrlý ellerini üfleyerek ýsýttý,
Umutlarýný, sevdalarýný doldurdu küfesine,
Sevdalarý sarktý küfeden,
Salkým saçak,
Bir yürek aldý adam,
Koltuðunun altýnda sýkýca tuttu,
Ne de olsa yolunu bir gözleyen vardý,
Karlarý hýnçla çiðnedi,
Yüreðini götürdü evine.
Ve gece güneþi boðdu,
Tüm arsýzlýðýyla geldi oturdu,
Karlar üstüne,
Birkaç sokak lambasý yanýp söndü uzaklarda,
Ve birkaç kýz, birkaç erkek buluþtular,
Sonra sessizlik sereserpe,
Yatýp uyudu,
Karlar üstünde...

ONUR SANCAK
Sosyal Medyada Paylaşın: