YALNIZ BİR GECE

Geceler bir mum ýþýðýnda oturuyorum,
Ve resmin titrek alevlerle aydýnlanýyor,
Gözlerini görüyorum,
Kapkara,
Karýn yaðýþýný seyrediyorum,
Bembeyaz,
Aðarýyor karamsarlýðým,
Gözlerim bir umut ýþýðýyla parlayýp sönüyor.
Geçmiþ bahardan uçuk bir renk alýp,
Odama sürüyorum,
Perdemi açýyorum.
Yýldýzlar birer ikiþer giriyor penceremden,
Sohbet ediyorum onlarla gün doðana dek,
Dost oluyorum yalnýzlýkla,
O yaz gününden bir parça alýyorum,
Isýnýyor yüreðim,
Dudaklarým öpüþünle yanýyor,
Ellerini tutuyorum,
Maviliðin ortasýndaki beyaz gemide,
Kýþ gecelerinden beyaz bir saat alýyorum,
Karda iz býrakýyor adýmlarýmýz,
Sarýlýyoruz,
Sarýlýyor yüreklerimiz,
Yalnýz bir gecedeyim,
Yapayalnýzým.
Korkularým dört duvar dolaþýyor.
Dost sohbetleri bir serap gibi,
Bir görünüp bir kayboluyor,
Gidemiyorum insanlarýn yanýna,
Bulamýyorum bir tek dost,
Kar tanelerinden,
Yýldýzlardan baþka,
Özlüyorum,
Her þeyi,
Herkesi,
Birkaç saat daha alýyorum geçmiþten,
Birkaç saat daha yaþamak istiyorum,
Seninle.
Ama sen olmuyorsun,
O soðuk gecelerde,
Çok uzaklardan baþka bir eli tutuyor ellerin,
Baþka biriyle oturuyorsun.
Kahrolasý bu gecede aðlýyorum,
Yalnýzlýðýma,
Terkedilmiþliðime,
Kan çanaðý oluyor gözlerim,
Bu yalnýz gecede.
ONUR SANCAK
Sosyal Medyada Paylaşın: