kýzýl siyah zamanlarda azalan ýþýðým,sönmeden. Miadý, esir bir gecenin sabahýnda dolan , ruhum gitmeden. ömrü,bin yýl önce biten kalbim, durmadan. Her þiþe dibi mutluluðu, ayak üstü hüzünlerle, gece yarýsý infazýna meydan vermeden.. Her nefeste ruha dolan kan, kimseleri boðmadan. Tutkularým beni yalnýz koymadan. Zamaný unutmadan. Unutarak zamaný. Gözlerim , bakýþýndan medet ummadan. Dozu çoktan aþýlan, damarla buluþmadan. Gözaltý morluklarým,siyaha kavuþmadan. gördüðüm sanrýlarý,gerçek-yalan bilmeden. gerçeðini yalandan, yalanýný dolandan. yaþamayý ölmeye yeðlememden korkmadan.. Titreyen ellerim, ruhumu almadan, GÝT..
Kalmana dayanacak ne ruh kaldý,ne beden. Bileðimde dönüþünün izleri kalmadan git. Yüzüne bakmam için ortada yok bir neden. Kan çanaðý gözlere gerek kalmadan git. Verdiðim her nefesi, almama yardým eden, Aþka olan inancým , tümden yokolmadan git.
Burçin TEKÝN 10.12.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
gizlenmis_ozne Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.