Þimdi þehir ikimiz kadar ýssýz
Ölüm kadar suskun…
Sessizliðin deminde geceye âþina
Gözlerin vardý hayalimin baþucunda
Anýlara sarýldým kýrýk düþlerde
Yine yolculuk var gökkuþaðýna
Yine seferiyim…
Ne çok müptelaydýk hüzünlere
Keþkelerimizin gizemli piþmanlýðýnda
Hayat maviler kadar derin
Bizse mavilerin en koyusu
Karanlýðýn prangasýnda...
Derin bir kýzýllýk güneþe inat
Gri bulutlarýn yaðmur hicraný
Say ki yüreðim yaðmurdan beste
Aðla aðlayabildiðin kadar
Hüzzamýn nefesinde
Gitmelerin boynu bükülmeden
Sevgi galip gelsin bu sefer de…
Gitmek en kolayý sancýlý bekleyiþten
Kalbimde derin izleri var zamanýn
Týlsýmlý mürekkebe boyanmýþ
Yarým kalan elvedalarda
Beyaz bir mendilin
Ayrýlýk þarkýsýný dinliyorum ruhumda…
Ne sitemler büyüttüm her mevsim
Ahým dokundu ayazýn cemresine
Safran rengi akþamlarda
Ne zaman ki sevda hüzün solusa
Ölüm daha bir yakýndý daha bir dokunaklý
Oysa
Seferiydi hayat önümüzde
Engindi uzanabildiðince…
Ne çok severdik yaþama kahýrlanmayý
Nasýl da hayýflanýrdýk geç kalmýþlýðýmýza
Dinle gün ýþýðým!
Sitemimde denizler taþar büyür ummanlar
Dokunur hisli nidâlar misali
Hýrçýn dalgalarýn hicraný
Aðlamaklý bir kasým sabahý
Belki de
Ýçimizde sakladýðýmýz keþkelerin
Elvedasýndadýr vuslat âný…
Züleyha Özbay Bilgiç
2009-11-29 /Kütahya