ONLAR BİLİR

þehvetli aðzýnda kýþýn
uyumayan karayel öper gözlerini
kar yanýðýnda yüzün
yoktur senin ilk yazýn
bilmezsin dört mevsim(i)
babanýn bilmediði adýn
olmayan kafa kâðýdýn
doðumun bilinmez ölümün gibi


gelir gider, kýrk yýlda birileri
maval okur, utanç bilmez dilleri
toprak kapatmýþ yüzünü
sendeki telâþýn, onda yoktur zerresi
yakalayamadýðýn uzak yol sesleri
tutunamayansýn, nilüfer gibi

çarkýnda, ayný döner durur zaman
kuru sýký patlar düþ tomurcuðun

bilmediðin hicaz naðmeler
düþer(sin) içine yokluðunun
kör kuyuda görmediðin su deniz
yuvarlaðýndan haberin olmadýðý dünya(n)
bilmediðin lunapark
çekeceksin yaþamak aðrýsýný hep
açýk yarana el olmayan beyaz gömlek

býrakmadan suyunu
göðünden geçip gider her bulut
cennet bildiðin yerde
gülümsemez çocukluðun
olmayan salýncaðýnda
daðýlmaz sisi yalnýzlýðýn

ana olacaksýn, çocukluðu yaþamadan daha
doðduðun yýlda kalacaksýn ölene deðin
oysa, sana da yaraþýr, yakýþýrdý ýþýk
en az batýdaki kadar
ne yazýk ne yazýk
týpký senin gibi
yarýnlarýn da, ellerinde büyümeyecek çocuk…
utanma yoksulluðundan
utanacak olan “ o n l a r “ bilir kendilerini

Hâdiye Kaptan

(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: