KARA KUTU

ne içerden, ne dýþarýdan silinmez
buðu ki, beynimde

kesildi hýzý, yavaþladý hayat
söz bitti; yol gibi, deniz gibi
geldi baðbozumu mevsimi
say dur ayný abaküs gece
eksilmez içimde

hangi çeþmeye dayasam aðzýmý
sus / susuz (um)…
döner gelir güneþ / dünya durmaz
esirger gözlerini
yüzüme ýþýðý deðmez

güneyde mavimi çalýyor, gizlice sýzan biri
bana kalan, kuzeydeki kara iklimi

oku oku, ayný sancýlý satýrlarý var mektubun
çýðýrtýsý bitmez; yaþamadan eskiyen dünlerin
bu gidiþle böyle
hevesi kursaðýnda kalacak bugünlerin…
bilirim, hakký üçtür cemrenin


þubattýr kýyýmdaki dalganýn çakal sesleri / korkutur
pusmuþ sardunyamýn tomurcuðu
yoktur eski vakur duruþu

ormanýn þakýmayan kuþlarý
duruyor dallarda tazelenmeyen sesleri
sessiz harflerle sürmüyor senfoni

geceye sürmelenmiþ sýký sýký
açmayacak gözlerini gökkuþaðý
ilandaki kayýp gibi
kerbelâ /uzak dönme ihtimâli
bir tek kalem bilir ahvâli
bilmez insan, insanýn hâlini
herkes ayrý bir kara kutu

Hâdiye Kaptan
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: