Yýllar önce çekip gitmiþtin, Þimdi döndün, ne fayda! Kalan hayatýma takýlma, Boþ ver, boþ ver bitsin. Dönüþünde beni meyhanede, Bir köþede bulacaksýn. Elinde zehirli bir sigara, Dibe kadar vurduðu içki bardaðý; Kendinden geçmiþ birini bulacaksýn. Ya da sevgilim, Hayata küsmüþ, ruhsuz, Bir beden bulacaksýn. Hayýr sevgilim hayýr! Ruhsuzlar konuþamaz. Son sözümü çoktan söylemiþtim, Yýllar önce çekip gitmiþtin, Þimdi dündün, ne fayda! Diyecek hiçbir sözüm kalmadý, Kýsaca sevgilim... Boþ ver bitsin… Herkes kendi yoluna sevgilim, Býrak her þey burada bitsin. Boþ ver sen bana bakma; Ama bu aþk bitti... Bitti sevgilim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer gümüştaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.