Eskidendi

Bana verdiðin mutsuzluk var elimde,
Oyuncak etmiþsin deli yüreðimi kendine;
Daðladý yüreðimi, barýþman, küsmen;
Üze üze beni erittin þu bedenimi;
“Uðrunda ölürüm.” deyiþim,
Her gece kadehlerde teselli arayýþým,
Eskidendi...
Gülüp geçiliyormuþ aþkýma, maziymiþ.
“Ölürüm.” diyen, delilik eden benmiþim.
Uðrunda kendimi yýpratmýþým;
Hep kahrola ola deri kemik kalmýþým.
Senin için ölmeler, gözyaþý dökmeler,
Eskidendi...
Tam vazgeçmiþken yaþamaktan,
Küçük bir tebessümünle baðlandým hayata,
Farkýna varmadan ne de çok yanmýþým?
Sevdiðini zannedip kendimi bitirmiþim.
O delice sevmeler, çocukça tutkular,
Uðrunda ölmeler,
Eskidendi...
Oysa deðmezmiþ, sevmeye...
Oysa deðmezmiþ, uðrunda ölmeye...
Sevmeler, uðruna ölmeler, sevgilim;
Eskidendi!





Sosyal Medyada Paylaşın: