Ölüyorum Gel

Bu aþk da maziye karýþtý gitti;
Seninle yollarýmýz ayrýldý.
Artýk sensiz geçeceðim bu anlamsýz sokaklardan;
Boþ, anlamsýz bir þehre sürükledi beni yalnýzlýðým.
Yokluðun belli;
Buralarda geceleri ay gülümsemiyor.
Koskocaman sinemaya, tek kiþilik biletle gidiyorum.
Alacakaranlýk sarmýþ etrafý;
Yýldýzlar parlamýyor artýk.
Yoksun...
Yoksun iþte yapayalnýzým buralarda
“Kokunu içime çekip öpeyim.” derken,
Yüzüm biraz güldüðünde;
Kahretsin!
Güzelim rüyadan uyanýyorum...
Olmuyor iþte!
Alýþmýþým ben sana;
Baðlanmýþým, çözemem.
Yokluðunda, geceleri;
Semada ay aðlýyor, yýldýzlar aðlýyor.
Ben deðil sadece,
Sana alýþan her þey eriyip bitiyor.
Gücüm, takatim kalmadý;
Haram oldu yemek içmek.
Kavuþmak istiyorum sana...
Bitsin artýk bu hasret;
Gel, ne olursun!
Ölüyorum artýk...
Vakit geçmeden, piþmanlýk duymadan,
Anla beni...
Sýcaklýðýn tenimdeyken gel ne olursun!
Ölüyorum...
Gözyaþým yaðmuru aratmadý sayende,
Zamansýz ayrýldýn.
Senden ayrýlalý acýlar daðladý yüreðimi.
Geceleri hayalin çýðlýðýma karýþýyor;
Ter içinde uyanýyorum.
Günlerim sayýlýyor, ölüyorum...
Gel artýk, neredesin?
Nasýr tuttu ellerinden ayrýlan ellerim,
Gülmeyi unuttu yüzüne bakan gözlerim;
Aðlýyorum sayende.
Üzerimde aþk ýstýrabý...
Yetiþ, nerdeysen;
Teslim etmeden caný,
Topraða vermeden bu bedeni;
Ölüyorum gel!




Sosyal Medyada Paylaşın: