halil ibrahim sofrasi

Halil Ýbrahim Sofrasý

En küçüðü ben idim dokuz evladýn,
Peþi sýra koþardým caným babamýn,
Bazan dönüp derdi, bak evladým;

Tenezzül etmeyin üç günlük dünyada harama,
Ayrýlmayýn Hak tan sakýn uymayýn þeytana,
Aç koymaz Yaratan bunu böyle bilesiniz,
Arayýn rýzkýnýzý kormayýn,açlýktan ölmezsiniz.
Helal mal damla damla hasýl olur,
Haram ise iner saðanak halinde,
Daima muhtaç olanlarý düþünün,
Þayet zengin olursanýz günün birinde.

Þükrederdi daima dalýnca onca derdine,
Saklardý içinde acýsýný duyurmazdý kimseye.

Her akþam umutla beklerdik yolunu,
Varmý elinde bir somun,yahut sýcacýk pide,
Yanýnda katýk istemezdik yeterdi bize,
Bir tutam çay içinde azýcýk þeker,
Annemin uyarýsý var;
Ýdareli tüketin çocuklar yarýna da yeter.

Bir akþam ev halký talim ederken sýcak çay a,
Açýldý kapýmýz sanki feryad ý fiðan öterek,
Ortanca abim idi gelen,elindekini göstererek,

Önce babam sordu :
Filende neler var evladým?
Abim tebessüm ederken gayet magrurdu,
Eli havada, ey millet: iþte ilk maaþým.

Tam iki yýl olmuþtu tamirci çýraðý olalý,
Yaþý henüz on beþ bilemedin on altý,
Abim elini cebine attý,
Baba bak hem bahþiþ aldým,hem de maaþým,
Gelecek ay daha çok,artýk ben kalfayým.

Annem sordu titreyen kýsýk sesiyle,
Getirdiðin paketde neler var evladým?
Abim öperken anamýn elini uzattý zevkle,
Simsiyah zeytin,yanýnda bir þiþe sirkeyle,
Bilirim caným anam sen hamilesin,
Bak acýlý sucuk,kör nefsin hasret çekmesin.
Gelecek ay alacaðým sana basma entari,
Esecek artýk fakirhanemizde mutluluk yeli.

Garip babam usulca çökerken kuru sedire,
Derin kýçkýrýklara boðulmuþtu bile.
Abimin sevinci þaþkýnlýða döndü,beyhude mi çabasý,
Niçin aðlýyordu sevinmesi gereken babasý?

“Ey büyük Allahým” bu günleride gördüm,,
Gam etmem ðayri hemen ölsemde,
Sonra yönün dönüp nasihatta bulundu abime,
Oðlum Ali iyi dinle;
Ustana hürmette sakýn kusur eyleme,
Ýþini temiz yap hile hurda öðrenme,
Az olsun kazancýn ama helal ve öz,
Sana bakar oldu artýk bunca göz.

Anacýðýn rüyasýnda siyah zeytin görmüþtü dün gece,
Dogrus salih rüya idi tecelli etti böylece,

Sevinç gözyaþýdýr akan, sýðmadý içime,
Abin polis olacakmýþ alýnca teskere,
Hasan okuyup büyük adam olacak,
Hüseyin kaldý geride sadece,
Kaygu etmem artýk,o na kimler bakacak?
Abileri yetiþdiler,onlar ne güne duracak?

Ah... benim yufka yürekli koca babam,
Nice çileler çekti,az mý çaresiz kaldý?
Hep gizledi derdini,kimselere açmadý,
Sakin görünse de kaynardý içinde volkan,
Bilirdi mal ve mülkü dilediðine verir Yaratan.
Þükrederdi daima haline darda kaldýðý zaman.

Yaþým sekiz, okul vakti yoktu bir kalemim,
Kitap defter ne gezer yýrtýkdý entarim,
Delik papuçlar okul civarýnda görünce bu halim,
Sordu hiç tanýmadýðým yaþlý birisi,
Küçük kýz sen dolaþýrsýn buralarda?

Utancýmdan belliki kýzarmýþtý yanaklarým,
Okumaktýr maksadým,lakin gücü yoktur babamýn,
Belki de henüz minicik bebektim o nun gözünde,
Tek baþýma ben de kendim geldim böylece.

Baþýnda namaz takkesi,ak sakallý adam,
Tutuverdi hemen minicik ellerimden,
Koþarcasýna çýktýk okulun merdivenlerinden,
Akýyordu küçük kalbimde tatlý bir heyacan seli,
Müdür bey çatýk kaþ,galiba biraz da öfkeli,
Önce tepeden týrnaða iyice süzdü de beni,
Bu çocuk zeki dedi,bakýþlarýndan belli,
Söylermisiniz bana kimdir bu kýzýn velisi?

Benim dedi ihtiyar,kefilim tüm masraflarýna,
Babasýný tanýrým, dürüst adamdýr,hiyle bilmez,
Haram lokmayý katiyyen çocuklarýna yedirmez,
Yoksuldur ama kimselere garip halin bildirmez,

Böylece baþladý benim mektep hayatým,
Kanatlanýp kuþ misali döndüm harabe evimize,
Hayýrlý haberi müjdeledim çilekeþ anneme,
Alýp kucaðýna hemen puseler kondurdu yüzüme,

Babam duyunca,aldým ondan ilk nasihatým,
Evladým;
Ýster tabip ol,istersen kaymakam,
Hep adil olun,ayrýlmayýn Hak tan,
Gayret edin,çalýþaný yolda koymaz Yaratan,
Mülkün sahibi O dur dileyýn O ndan.


Geçti yýllar akýverdi su gibi,
Bir doktor olup atýldým hayata,
Abimin birisi polis þefi,diðeri kaymakam,
Ortanca kardeþim galeri sahibi zengin oldu çoktan.

Musa nýn evlatlarý dedim mi cümle alem bilir,
Nice yardýma muhtaçlar her gün kapýmýza dikilir,

Babamýn ruhu þad olsun, kalmadýk yolda,
Annemde kavuþtu o na üç yýl sonra,.

Gönlümüz gani idi ta ezelden,
Fakirin halini okuruz ezberden,
Kocaman aþ evi açtýk þehrin tam ortasýndan,
Buyrun beyler,buyrun beyler Halil Ýbrahim sofrasýndan.
`
Huseyin Gazi Sener

Sosyal Medyada Paylaşın: