Ilkokul

ÝLK OKUL

Ýlkokul birinci sýnýf,henüz yaþým yedi,
Bir sýnýfta sayýmýz tam tamýna elli.
Usulca açýlýnca kapý,güleryüz birisi,
Gelen öðretmendi.
Elince ince bir çubuk,kýzýlcýk aðacýndan,
Avuçlarýma vurunca kývranýrdým acýdan,
Her dayakda yere bakardým utancýmdan.

Okuyup büyük adam olmaktý idealim,
Avukat,tabip ya da muallim,
Bu sevda ile baþlamýþtý ilk talim.

-Ali yat uyu yat,sakýn koþma,
Ayþe sen de ip atla...

Alfabeyi sökmek,tanýmak kara tahtayý,
Hiç unutamam beyaz yaka takmayý,
Önlüðüm biraz eskice ama temiz,
Okula da bir hayli uzaktý evimiz.

Ýliklerimde hissederdim ayazýn acýsýný,
Ýncecik kara önlük nasýl da ýsýtýrdý kanýmý?

Kar kýþ demeden git gel,ayaðýmda lastik çizme,
Gelecek yýlda giyeceðim þayet dayanabilirse.

Birde çizmesi olmayanlar vardý,yürekler dayanmaz,
Utançlarýndan olacak, asla kara tahtaya yaklaþmaz!

Kitaplarýmý kapladým gazete kaðýdýndan,,
Aralarýna çiçekler koydum ince ve kurularýndan,
Tam bir düzine kalemim vardý,kurþundan,
Dayýmýn okul hediyesi o da en ucuzundan.

Dayýma söz verdim okulda birinci olacaðým,
Sýnýfta kalmak yok tenbel çocuk olup da,
Her soruyu cevaplýyordum bir solukta,
Öðretmende hemencik çok sevdi beni,
Yýllar sonra anladým o’¨ nun kiymetini.

Bizleri dövmüyor,bir tür çiçek ekiyormuþ,
Eðitmek adýna kutsal çile çekiyormuþ.

Merasimlerde okunurdu fazileti Cumhuriyetin,
Faziletler içinde geçmiyordu deðeri öðretmenin,
Oysa öðretmen,düþmaný iken cehaletin,
Az.buçuk maaþla itilmiþ ortasýna sefaletin!

Odun kömür bulanmazdý kýþ çok yaman,
Bir keresinde müfettiþ bey geldi Ankaradan,
Sorular sordu bize ocaktan, 19 mayýstan,
Tek sýnýflý okul çatýsý kýþ boyu akýyor,
Sývalar dökülmüþ,tavan tepemize sarkýyor,
Duvarda asýlý al bayrak, bir kaçta resim,
Çaðýrýnca tahtaya müfettiþ, kýsýldý sesim..

O sordu,ben tek tek cevap verdim sorulara,
-Aferim evladým,þimdi otur bakayým masana.

Teftiþ tez bitti, meðer çok kolaymýþ,
Ta Ankaradan gelmek asýl olaymýþ!
Ýyi raporu vermiþ bay müfettiþ okula,
Bakmadý bile tezek yaktýðýmýz sobaya.

Hedefimiz, Batý uygarlýðýný yakalamak dedi,
Yaðmurlu havada içtimada bekleterek bizi.

Günlerce Batý ya bakdým, Uygarlýk gelir mi? Diye,
Hayellerim hüsrana uðradý,günlerim geçti nafile.

Gelmedi ne medeniyet ne de uygarlýk, ben de çark ettim,
Güneþ hep Doðudan doðuyordu bunu bariz farkettim!

Ýlkokulum nasýl unuturum seni?
Her saat baþý öten zil sesini,
Bir gün alýnca mezuniyet karnesini,
Notlarým yukardan aþaðý hep pekiyi,
Hafýzamdan asla silemem o puslu maziyi,
Býrakmak istemiyordum öðretmenimin elini.

Uðruna caným feda ey aziz öðretmen,
Göz yaþlarým niçin akar hala bilemem?
Geþti yýllar maziyi hafýzamdan silemem,
Çocukluk bu,
Bir þey daha var amma diyemem....

huseyin gazi sener

Sosyal Medyada Paylaşın: