hu
Derdim var Tabip Bey
DERDÝM VAR TABÝP BEY
Derdim var Tabip Bey,hem de çok derinden,
Bilmem bu hastalýða var mý bir reçeten?
Hikayem uzun ve kederli, ne olur beni iyi anla,
Üç kuruþluk menfaat için sakýn ha vaktim alma.
Unutur yahut yanýlýrsam,tutup sorguya çekme,
Zaten derdim baþýmý aþar ,biraz da sen yükleme.
Ben:” bir mafya babasýyým”,yahut belanýn anasý!
-Kapýþmayalým seninle muayene ile reçete arasý.
Yüreðini iyi aç,olmasýn arada gaflet perdesi,
Karýþmasýn birbirine ney ile düdük sesi!
Dinle þimdi hayat hikayemi,dertlerim satýr aralarýnda,
Belkide bu hastalýðýn bir benzeri yok týb kitaplarýnda.!
Anam beni dizlerinde salladý, beþik görmedim,
Çocukluðum yoksulluk içinde geçti hiç gülmedim.
Ancak bayram sabahlarý babam okþardý baþýmý,
Ýçime gömerdim sicim gibi akan göz yaþýmý.
Aðlamak,
Ýfade edilmeyen düþlerimi haykýrmak,
Aðladýðým hergünü yaþanmamýþ saymak.!
Aðlamaktan geliyorum Tabip Bey! Aðlamaktan,
Karanlýðýn cirit attýðý, zulmet yüklü sokaklardan!
Göz yaþlarýmla yýkanýrdý ruhumun azgýn öfkesi,
Her damla, kimbilir? Bugünlere gelmemin vesilesi.
Gönlümde yaþlar birikmiþ, aþýlmaz derya olmuþ,
Umuda yelken açmýþ hicran yüklü gemiler,
Gayretimi yitirmedim çok uzakta olsa da sahiller,
Bilmem týp dilinde bu hale ne derler ?
Derdim var Tabip Bey sen bakma ateþime,
Küsmedim asla oyuncaðýmý kapan kardeþime.
Oyuncak dediðim þey, iki basit taþ parçasý,
Caným anacýðým bozulunca bir yenisini yapardý.
Fýrlatýrdým sonra hepsini kör bir kuyuya,
Ruhumda nice derin kuyular,derin ve sessiz.
Rüyalarýmda dehlizleri dolaþýrdým donsuz,gömleksiz,
Bilmem týpta siz bu hale ne dersiniz?
Aç aman dinlemez,çocuk zaman bilmez,
Dokuz yorgan örtsen gözüme uyku girmez,
Tabip bey,açýk yaraya tuz biber ekilmez,
Bilmiyorum týp ta siz bu hastalýða ne dersiniz?
Derdim var Tabip Bey,nefesim tamam,
Sabýrla dinle, yoksa derdim sana anlatmam.
Hayal deðil,gerçeðin ta kendisi saydýklarým,
Nice þeyler de var ki, teþhir etmez saklarým.
Sünnet günümde beyaz mintan almýþtý amcam,
Çoraplarým da yeni,lakin lastik pabuçlarým delik,
Ceplerim delik deþik,elim görmedi metelik,
Dertler peþim sýra ben kaçarým fellik fellik.
Su almýþ minicik ayaklarým bilenim mi var?
Koskoca alem bana geliyordu zaten dar!…
Vicdan fakiri zenginlerle doluyken sokaklar,
Onlarýn umurunda mý benim gibi yoksul çocuklar?
Kinim sokaklara deðil ne de zenginlere
Bilmem bu derdime var mý bir reçete ?
Beþ yaþýnda ekmek ararken bir sabah çöplükten,
Kuru bir somunu kaptýrýverdim elimden.
Öfkem bayat somunu kapana deðil,belliki açtý,
Garibim cýlýz gövdeyle nasýl da kaçtý?
Koskoca adam hücum etti kuru ekmeðe,
O esnada birileri geldi çöp dökmeðe,
Ben sevinçle uzanýrken kirli ellerimle,
Arabadaki görevli seslendi,´” Buyrun beyler, diye”
Yemek içmek hoþ amma israf olmasa,
Þehrin tüm açlarý doyarmýþ buraya atýlanlarla.!
Kadere bak, kimi lokma bulamaz, kimi atar,
Bu nasýl dünya birisi yer dokuzu bakar?
Ýktisad edilseydi,ülkede olurdu hadsiz servet,
Bu gidiþin sonu hüsran,istersen ol ulu devlet.
Kurtlar yapmazmýþ bu haksýz taksimatý,
Bizler kader bilirdik yýllardýr bu ýcraatý!
Meðer kahrolasý düzen böyle imiþ,
Onca kaymaðý götüren üç beþ kiþiymiþ!
Mide en þerli kap imiþ doymak bilmeyen,
Hiç mi hesap vermeyecek bunca nimeti tepen ?
Hoyratca fakirin hakkýný çöpe atanlar,
Þeytanýn biraderi olmuþ,saçýp savuranlar,
Þeytan ise doðrusu çok nankör Rabbine,
Naneye muhtaç olmak var günün birinde!
Kinim ekmeðe deðil ne de çöplerden,
Bilmem bu maraza var mý bir reçeten?
2.BOLUM
On yaþýnda vurdum sýrtýma boya sandýðýný,
Kendim kazanýyordum artýk harçlýðýmý.
Sokaklar benim sanmýþtým, meðer sahipleri varmýþ,
Kurtlarý öteden tanýrým,ejderhanýn adý mafyaymýþ!...
Mafya, sanýrsýn üç beþ kiþilik çete heyeti,
Ulaþamazsýn, zira çok derinde kurmuþlar devleti!...
Kýrk kurnaz tilki sinsice oynaþýrlar bir ipte,
Hem baðlý kuyruklarý sýkýca birbirine.
Kanunen emniyet peþlerinde,sevk ise emirlerinde...
Hudutta mayýn döþeli,merkezden geçmiþler bile!
Mafya çoðalýrmýþ bir ülkede yoksa adalet,
Soygunu seyretmek için mi kurulmuþ bu devlet ?
Kinim ne mafyadan ne de aciz düzenden,
Bilmem bu illete var mý bir reçeten?
Bir gün bedava çizmesini boyadým bir polisin
Böylece adýyla tanýþmýþ oldum rüþvetin.
Konu açýlmýþken aklýma geliverdi hemen,
Ne kadar istiyorlar sevk için hastaneden ?
Ýnþallah yolum bir daha düþmez oraya,
Hastalýðým azýyor,rüþvet verince kapýcýya.
Ýdarecilere bahþiþ yasak,hediye mubah,
Hakimlerin hediye almasý küfre yakýn günah!...
Galiba Ýmam.-ý Gazzali den okudum,
Bu rüþvetci kapýcýlar cehennem köpeði imiþ!...
Onlarýn haksýz icraatlarý,
Hastalarýn günahýna keffaret imiþ.!..
Rüþvet ;
Ülkemin kanayan yarasý,þifasýz illet,
Çocuðuna isim için rüþvet verir oldu bu millet.
Bazýlarý soruyor, var mý bunun belgesi ?
Var, ama günahtan kýsýlmýþ vicdanlarýn sesi!..
Bir gün bu toplum batarsa yedi kat yerin dibine,
Adl- i Ýlahi nihayet tecelli etmiþtir biline!...
Kinim ne mafyadan ne de görevli polisten,
Bilmem bu maraza var mý bir reçeten ?
Babam fazla dayanamadý bu çarpýk düzene,
Hiç direnmeden teslim oldu aniden gelen ecele.
Duvar dibinde kaldýk altý çocuk, bir kadýn,
Koskoca þehirde ne tanýdýk var ne de bir yakýn.
Sanki bedenimde koptu bir tarafým,çok aðladým,
Henüz çocuk yaþýmda acý bir hakikatý kavradým.
‘Her nefis mutlaka birgün ölümü tadacak’
Sonunda bütün yollar sahibine varacak.!
Babamýn naaþýný omuzladý birisi,sevabýna diye,
Meðer sahipsiz cesetleri satarmýþ üniversiteye.
Saglýðýnda þehirde yoktu yeri ölünce mi olsun?
Mezarlýk dünyanýn parasý anam nereden bulsun ?
Derdim var Tabip Bey,boþuna dinleme kalbimi,
Saðlam atýyor ama sen duyamazsýn sesini!...
Ýçimde kaynayan volkanýn ateþi sönmüþ,
Þu yürüyenler canlý mý?Bunlar çoktan ölmüþ.!..
Nice gövdeler baþ mý taþýr sanýrsýn üstünde ?
Öyle baþlarda vardýr sürünür yerlerde.!..
Sahi Doktor Bey, sen hiç düþündün mü ?
Ölüler nasýl þaþaalý hayat sürer bu ülkede ?
Sefalet diz boyu, vatanperver asil beyler nerede ?
Borusu hala ötenler var miadý çoktan geçse de!...
Öyle garip bir belde ki,
Ölüler hayat sürüyor,diriler uykuda,
Kendimi arýyorum,dipsiz boþlukta!...
Bu ne doyulmaz uyku bir asýr geçti nihayet,
Kýsa bir ömür adýna ,çekilir oldu nice melanet!
Meydanlarda bol keseden nutuk atanlar,
Her sene þan ve þerefle vatan kurtaranlar,
Kinim yok destanlara,ucuz kahramanlara,
Haydi tabip bey sen derdime bir çare ara.
Nerede hak, hukuk,sosyal adalet ?
Kaybolmuþ uhuvvet,gönüllerde hep adavet.
Cambaza bak,muasýr medeniyet falan diyor!...
Ben sefil ölürken o deveyi hamuduyle götürüyor!...
Ýlim ve teknik mi? Yoksa dalalet ve sefahat,
Yok mu? Muasýr medeniyet hakkýnda izahat!
Kinim ne deveye ne de muasýr medeniyete,
Haydi tabip bey, sen yaz bana bir reçete.
Dinle þimdi:yaramý biraz daha deþeyim,
Küçüklüðüm böyle,müsaadenle gençliðime geçeyim.
On beþ yaþýnda ilk günüm baþladý hapishanede,
Neler gelmedi garip baþýma? Hele sen bir dinle.
Dilerim Allah tan kimsenin yolu düþmesin buraya,
Gardiyan diyorlar, meymenetsiz musallat oldu bana.
Karþý koyunca çirkin emeline olanca gücümle,
Coplar acýmasýzca indi sýrtýma daha ilk gecede.
Kullarýma iþkence etmeyiniz buyrulurken Kur’ anda
Merhametin zerresi yoktu bu ahlaksýz adamda.
Ertesi gün çaresiz aðlarken bitkin halimle,
Allah tan tanýþtýrdýlar beni bir hemþehrimle.
Doðu Anadoludan gelmiþ Ökkeþ adýnda,
Hakþinas bir mahkum kendi çapýnda.
Ökkeþ ismi: meðer mubarek sahabiden birisiymiþ,
O mübarek sahabi bizim Maraþ ‘ta medfun imiþ.
Sorardým hep niçin Ökkeþ ismi sýkca verilir?
Öðrendim nihayet, Anadoluda sahabe böyle sevilir!
Aðlayarak anlattým gardiyanýn sufli arzusunu,
Gür kaþlarýný çattý,
-Biz önceden tanýrýz dedi ,o namussuzu.
Korkma evladým... artýk emin ellerdesin,
Cesareti varsa hele senin kýlýna bir deðsin.
Þüphesiz Allah ayný ölçüde verecek ceza,
Allah Resulu de hadislerle anlatýyor keza.
Hapishane;
Burasý kocaman bir ev lakin garipce,
Her mahkumun içinde saklý sayýsýz bilmece.
Güneþe hasret gözler sanki her anýnýz bir gece,
Nimetlerin kadri kiymeti bilinir buraya düþünce.
Kuþlar konmaz,çiçekler açmaz,
Parlamaz ay,yýldýzlar kaymaz.
Mevsimler bahar olsa da dýþarda,
Zifiri karanlýk ve ayaz olur burada.
Dayanýþma nedir? Doðrusu ben burda öðrendim,
Dinsizin üstesinden imansýz gelir bilirdim,
Meðer yanýlmýþým,
Kin; iyilikleri ateþ misali yakarmýþ,
Yanan benim ülkem kömür gibi kararmýþ!
Kinim ne oduna ne de yanan ateþten,
Bilmem bu maraza var mý bir reçeten?
Hikayem karýþýk, uzatmayalým hulasa,
Beþ yýl sonra bana kaldý büyük oda.
Arkadaþým Ökkeþ dýþarda ben ise burada,
Eþkiyalar,zaniler ve caniler yaþarken bir arada,
Düzen kurmuþtuk ayrý bir dunyada.
-“Baba” diyordu tüm mahkumlar bana.
Artýk hiç hesap tutmuyordum geçen yýllara,
Af çýktý bir ara,
Bazan birilerine böylesi siyasi kýyaklýk yapýlýrmýþ,
Önce ayrýcaklý mahkumlar, sonra da garipler býrakýlýrmýþ.!..
Her on seneye bir ihtilal , sonra peþinden af,
Cinayetler rafa kalkar,davalarýn tümü kuru laf!
Biz de azad olup yýrttýk bu sayede,
Günlerce partiler verdik en lüks meyhanede.
3. Bölüm
Askere çaðýrdýlar, dalmýþken zevk ve eðlenceye,
‘Peygamber’ ocaðý dedim, tarifsiz sevinçle,
Yeni bir mekan,yeniden nice arkadaþ,
Hayat dersim devam ediyordu hayretle!
Doðrusu en tatlý mazimi askerlikte yaþadým,
Disiplinin ve düzenli eðitimin tadýna orada vardým.
Bir gün keyif yapýyordum sigaramý yakarak,
Hapishanede bile görmedim böylesi dayak.
Bir onbaþý sýra ile döverken koca bölüðü,
Hiç eksik etmiyordu aðzýndan kaba küfürü.
Hakaretin bini bir gidiyordu, gýrla,
Sýra geldi hem kitaba hem analara.
Sövemezdi kimse aziz analara, birde kutsal kitab,a
Dünyanýn kiymeti mi kalýrdý bunlarýn yanýnda?
Onbaþýyý on parçaya bölmek geldi birden içimden,
Lakin tez aldýlar haddini bilmez herifi elimden.
Onbaþý olacak adam tek gözü ile giderken revire,
Benide aldýlar tez elden askeri disipline.
Üç gün çadýr hapsi,sonra çýktým makama,
Komutan doðrusu baba adamdý,hak verdi bana.
Askerlikte olur böyle þeyler sýkma canýný,
-Dilediðin gibi gez,dolaþ geçir zamaný...
Kinim onbaþýya deðil ne de askere,
Bilmem bu maraza var mý bir reçete?
Bir on baþý deðildi her fýrsatta zulmeden,
Ne acý felaketler yaþýyoruz aslýný bilmeden?
Sonra anladým ülkemde insanlar niçin ölü gibi ?
Tezgahlar çok derin ve bulanýk,görünmez dibi!
Ýlkokulda veli der; “ eti senin kemiði benim”
Dayaðý hiç eksik olmaz çaðdaþ öðretmenin!
Talebe deðiliz, sanki kasaplýk koyun,
Bak iþte... Tam burada baþlýyor çirkin oyun.!
Ýtiraz yok, her halükarde haklýdýr öðretmen,
Güya eskiden falaka varmiþ gösterdiler çizgiden!
Ortaokul,peþinden lise,deðiþen yok nafile,
Hep baský ve dayatma on sekizine girsen de.
Üniversite dersen hürriyetin kalmamýþ zerresi,
Koskoca insanlar sanki habbe tanesi!.
Atýlýrsýn okuldan mezuniyetine bir gün kala,
Öðrencinin notlarýna deðil,bakýlýr saç ve sakala.
Ýnancýný beyan edemezsin, yeni fikirler asla,
Buralardan kat kat medeni askeri kýþla.!..
Vatani vazife sayýlý bir kaç sene,
Allah nasip etsin bu görevi her gence.
Zamanla alýþýlýyor esas duruþ ve disipline,
Hem teskereyi aldýk gayrisi bize ne?
Çok özel görevler aldým, girmeyim þimdi derine,
Anlatsam yaþadýklarýmý kim inanýr jandarma erine?
Kimbilir belkide manþet oluruz gazete ve dergilere
Baþka dertlerimi anlatayým ben onlarýn yerine.
Affedersin Tabip Bey, aklý dumura uðramýþ,,
Tepkisiz bir toplum,bundan þedid dert yok,
Bulaþýcýmý nedir bu illet?,Tutulmadýk fert yok.
Kanunlara bakarsan þayet her þey düzgün,
Heyhat... uygulama farklý,her yerde hüzün.
Halinden memnun olan bir tek fert görmedim,
Galiba bu yüzden artýyor benim derdim.
Bazý alimleri anlýyorum;
Baþedemiyorsan düþmaný eh... idare et,
Ama vurdum duymazlara þaþýyorum,
Hiç deðilse ibret için seyret!...
Sukutunuz dua olsun,göz yaþlarýnýz medet,
Alimlerin hali ahvali,ama olanlara hayret!
Teblið edilmeyen nesillerde olur mu tepki?
Zaten milletin ömrünü alýyor geçim derdi.
Kinim þekillere deðil ne de tüzükden,
Bilmem bu maraza var mý bir reçeten?
Tezkeremi aldým,muvakkat zamandý elbet,
Çalýþýp Ökkeþ le kurduk devlet içinde devlet.
Kurallarý sen koy,kendin kur kendin yönet,
Ne paraya ihtiyacým kaldý ne de lazým þöhret.
Kýsa zamanda imparator oldum bu karanlýký alemde,
Anadolunun nice fakir gençleri ölmek iþin emrimde.
Körpecýk kýzlar, niceleri henüz bakire,
Kumar,fuhuþ,çek, senet tehdit santaj
Hepsi ayrý hikaye,
Þehrin cümle günahlarý artýk bize emanet,
Önümüzde ne tehdit,ne yasa ne de devlet!
Þimdi sýra holdingler sahibi olmaya geldi,
Bir televizyon kanalý,bir de günlük gazete,
Artýk hangi kuvvet mani olabilirdi bize?
Medyada her gün alkýþ; yaþa, yaþa...
Ortaðýmýzýn birisi, emekli olmuþ paþa,
Bir de borsadan birader var,deyyus çok maharetli,
Sayesinde öðrendik hortumlamayý yüce devleti!
Meclisdeki abimiz çok iþe yaradý,sayýsýz ihale,
Tabii hepsinde fesat var,yoksa düþer mi bize?
Eþkiyalýk günümüzde ne kadar çaðdaþ ve medeni?
Devleti kaz misali soyuyorduk cesur ve aleni,
Al hazineden krediyi,ver tekrar yüzde üç yüz faize,
Ýki senede köþe!....artýk mümkün mü yetiþmek size?
Bir kaç beldeye okul yaptýrdým,bir mahalleye cami,
Þehidler derneniðine baðýþ,gazilere beþlik reþadiye,
Kimsesizler çocuk yurduna sayýsýz hediye,
Hiç hesapda yoktu,
Fakat yolumuz düþtü tekrar yýkýlasý cezaevine.
Mapushane,ikinci adresim,
Hep seninle kesiþiyor kaderim.
Önceleri isyaným büyük oldu, ama sonra þükrettim...
Zira bu mahkumiyetim içinde hakikatý farkettim!...
Nasýl mý oldu?
Sonradan bir tuhaf mahkum katýldý bize,
Meðer suçu bazý kitaplarý okumakmýþ gizlice!
Bütün fenalýklarýn menbaý cehalet iken,
Kitap okumak nasýl suç olurmuþ?
Hayret bir þey!... bu suçu da yeni öðrendim,
Önceleri þok þaþýrdým, sonrada acý acý güldüm!
Kitap okumak suçlusu,
Çok zaman geçmedi akýl hocasý oldu hepimize,
Gece gündüz demeden þevkle ders verirdi bize.
Talim ve terbiye yuvasý oldu bizim koðuþ,
Kurumuþ gönüllere nur, hayata yeniden doðuþ.
Oysa biz,
Ýlk üç gün bu mahkuma döþek vermedik,
Sonra tanýdýk,yüz bin özür diledik.
Bir gün merak edip sordum,
-Sen hoca mýsýn Lan?
- Eh ...birazcýk öðrendik bazý kitaplardan,
- Kafamda sorular takýlý,açýklar mýsýn peki?
Haydi sor, cevaplarýz belki,
Dedimki,
Ben hadsiz cürüm iþledim,
Ne hak ne de hukuk bilirdim,
Var mýdýr bana hala bir kurtuluþ yolu?
Yýllardýr beynimi kemirir bu soru.
Gözlerinden adeta kývýlcýmlar uçuþuyordu,
Belliki böyle bir fýrsat kolluyordu.
- Sen hiç deniz gördün mü?
-Be adam görmez olur muyum? Aha þuracýkta...
- Sen bir bardak su alsan deniz azalýr mý?
Yahut bir bardak ilave etsen kabarýr mý?
Hayýr,dedim belli bile olmaz,
- Allah ýn rahmeti denizden büyüktür,tartýþýlmaz.
Yeter ki sen nasuh bir tevbe et,
Sonra da bekle O dan merhamet.!
Medrese- i Yusuf, adýný ben ondan öðrendim,
Bunca derdin ilacý, meðer imanmýþ bildim!
Ah… bir fehmine varabilsek,
Ýman;
Vucutta ruh,binada temel,aðaçta köktür,
Ýmansýz olan kan dolu yürek,sinede yüktür!
Ýman;
Hilkatýn en yüksek gayesi,
Fýtratýn en yüce neticesi,
Marifet o ki, insaniyetin en ali mertebesi,
Muhabbetle yakalanýr o nimetin saadeti!
Hapishane;
Artýk eðitim yuvasý,nefsi terbiye yeri,
Bu mahkum kardeþ hepimizin oldu piri.
Belliki ben suçsuz bir Yusuf deðildim,
Ama kitap okuyana ne demeli?
Bu durum yeni deðil ta öteden beri,
Zalimlerin en meþhur hilesiymiþ besbelli!...
Sabýr ve tahammülü bir güzel öðrendim,
Doðrusu hayata ben henüz yeni döndüm.
Hayatýn lezzeti ve zevki ancak imanla,
Ondan yoksun olanlar hep isyan ve ziyanda.
Galiba dünyaya yeni teþrif etmiþim,
Bu nasýl bir hayatmýþ? anladýkca þaþýyorum...
Öðrendim dedikce sanki boþlukta yaþýyorum!
Ýstediðim her þey aslýnda çok kolay oluyor,
Fakat birilerine kinim kova kova doluyor.
Allah malý dilediðine verirmiþ,ilmi ise dileyene,
Benzedim çöllerde su arayan aciz talebeye!
Artýk gayem; nefis ve malýmý Allah a satmak,
Ona hakkýyle kul ve emrinde asker olmak!
Bu ne karli bir ticaret? Ne þerefli bir rütbe?
Ah…Ýnsanoðlu bu gerçeði fehmetse…
Nasýl da geçiverdi zaman?
Ýki yýl sonra hürriyetime yeniden derken merhaba,
Yabancý oluverdim sayýsýz dost ve ahbabýma.
Dünya mý degiþti?Ben mi deðiþtim? Bilemiyorum,
Benim midem tok, gerisini boþ ver diyemiyorum,
Don bulamazdým önceleri, þimdi ise giyemiyorum,
Soframda serili sayýsýz nimetler, fakat yiyemiyorum,
Körpecik kýzlar kapýmda bekler de evlenemiyorum.
.
Kinim ne sayýsýz nimetlere ne de yemekten,
Bilmem bu derdime var mý bir reçeten ?
En yakýn camiye gittim bir gün,
Namaza gelmiþ yürümekten aciz üç beþ ihtiyar.
Saf aralarý boþluk, sanki uçurum var.
Hoca geri dönüp baktý,gayet sesi kýsýk,
Boþ camide yanký buldu,oluverdi ýslýk.
- Saflarý sýk tutalým,aralarda boþluk kalmasýn,
Þeytan fýrsat bulup içimize dalmasýn,
Ýmam’ ýn ikazýna aldýrýþ eden yok nafile,
Birden kafam attý,geçiverdim öne;
-Ulan adam gibi saf durun þöyle!...
Hoca da ürktü,þaþýrdý bir an cemaat de,
Sonra ok gibi gerilip tek sýra oldular en önde.
Öyle bir tekbir aldým ki,
Allahu ekber!...
Geride kaldý onca öfkem ve keder.
Namaz sonras hoca efendi;
-Evladým o ne dehþet tekbir öyle?
Bunca yýl vazife yaparým,hiç duymadým,
Namaz mý kýldým,uyudum mu?Anlamadým.
Sesin de garip,tavrýn da,yabancýsýn galiba?Tanýyamadým
Hocam;
Evet yabancý oldum,”Yabancýyým”
Hem bu aleme,hem de kendime,
Yýllardýr avare yaþadýðým ömrüme,
Din diye inandýðým nice hürafeye!
Uðruna severek kaným verdiðim deðerlere,
Hülasa hocam,yanlýþ olan herþeye,
Yabancýyým,yabancý oldum kendi ülkemde.
Korkarým meczup diye alýrlar günün birinde!
Öfkem ne camiye ne cemaat, ne de Ýmam a,
Haydi Tabip Bey sen derdime bir çare ara...
4. Bölüm
Derdim var tabip bey bakma kanýma,
Bozuk olan kan deðil þu yaldýzlý düzen...
Yýrtabilsem de maskesini ah gerçeði görebilsen,
Birtek ben miyim sanýyorsun çirkefde yüzen ?
Olaylarýn sýrrýný çözemezsin bakýp da zahire,
Takýlýp kalmayasýn sakýn zurna nýn son deliðine.
Doðrusu medeni cesaret gerek bunlarý söylemeye,
Sen hiç girdin mi?Yýlanlarým meclisine.
Namý meþhur o saray, fikri Batý medeniyeti,
Ýçtikleri taze kan,yedikleri insan eti!...
Þu gördüðün kalpazan þah,ahtapotun anasý,
Ýnsanlýðý mahfeden iþte o zalimin yasasý!
Kinim ne Batýya ne de onlarýn meclisine,
Haydi tabip bey var mý derdime bir reçete .
Faydalý bir fert olmak adýna düþtüm yollara,
Baþ vurdum meþru olan her türlü vasýtaya!
Emr- i bil-ma’ ruf yapmak,münkerden sakýndýrmak,
Her hizmeti güç ölçüsünde yapmaya çalýþmak!.
Parti tüzüðü önümde: dediler iþte vazifen,
Önce ahlak ve maneviyat,sonra teknik ve fen!
Siyasete atýldým,çaðýn en müessir silahý diye,
Bu sayede çok emek sarfettim halkýmýn hizmetine.
Ramak kaldý tek baþýna ikdidara gelmeye,
Sonra döndüm bakdým ensem dayanmýþ dipçiðe!...
Tadýnca anladým,þap ile þeker bir deðilmiþ,
Demokrasi tiyatrosunda partiler vitrin imiþ,
Oyunun kurallarý aslýnda bir baþka,
Ýcraatlara komut veren oturur Vaþinhton’ da!
Kapanýþ sahnesi;
Bir maymun,bir eldiven,bir þapka.!..
Sonra ikinci bölüm:
Ýki yeni parti biri solcu,diðeri saðcýdýr,
Ekip,üç beþ þak þakcý,üç beþte yaðcýdýr.
Parolamýz deðiþmez,Ýstikamet Batý,ya Allah,
Yaþasýn kutlu demokrasi, haydi bismillah....
Ayný nakarat,biçare insanlarda ayný heyacan,
Korku,dehþet macera ve kan,
Hayatýn baharýnda telef oldu binlerce can.
Kavganýn gayesi halk adýna,kimisi der, millet,
Ocaklar söndü,ruhlarda cinnet!
Yýlmadým,usanmadým,devam ettim yoluma,
Hak yolda kelepçeler takýlmýþtý koluma,
Þayet Allah inayet ederse kuluna,
Her þey zamanla girermiþ yoluna.!
Ne yani? Meydan zübüklere mi kalmalý?
Müslüman kiþi birazcýk uyanýk olmalý!
Cephede düþmanla biz savaþýrýz,yatarýz kefensiz,
Siyaset meydanýna talip üç beþ ne idüðü belirsiz!
Lafa bak:
Müslüman siyasetle uðraþmaz!
Ancak yapacaðý beþ vakit namaz!
Koyun olursan,güden de bulunur,baþýný kesen de,
Belki de en aðýr hesap bu olacak günün birinde!.
Kinim ne partilere,ne de onlarýn amblemine,
Haydi tabip bey bul derdime bir çare..
Derdim var Tabip Bey ne olur anla beni,
Bir muayene ücreti için boþuna vaktim alma.
Nihayetinde hala bir mafya babasýyým;
-Kozlarý paylaþmayalým seninle iþin sonunda.
Acýlar sarmýþ ruhumu unuttum gülmeyi,
Niçin içimde þakýyýp ötmez bülbüller?
Çalýlar sarmýþ dört yanýmý, açmaz sümbüller,
Viran olmuþ ülkemde artýk baykuþlar tüner.
Tilki aslan olmuþ,yýrtýcý kurt hükümdar,
Ey iblisler... zülümle asla olunmaz payidar!
Yýkýlýr elbet bir gün tahtýnýz, týpký Fýravun gibi,
Mazlumun sel olan gözyaþý katýnca önüne sizi.
Kinim ne vahþi arslandan ne de korkak tilkiden,
Bilmem bu maraza var mý bire reçeten?
Yine bir hal oldu bana,acýlarým hergün artýyor,
Bakýn þu alem i islam a,gökten kurþun yaðýyor.
Tebessüm eden çehre yok,hep analar aðlýyor,
Yýkýlan haneler deðil, asýl benim yüreðim kanýyor.
Hariçteki düþman aþikar durur, zaten belli,
Ya içimizde kök salmýþ mikroplara ne demeli ?
Kan emerek beslenirler olmuþlar kelli felli,
Sökemiyorum bedenimden kökleri çok çetrefelli.
Azgýn nefislerine kul,Batýya uþak,
Aslýný yitirdi bir tuhaf oldu yeni kuþak.
Haramla beslenen bu soysuzlara derim,” yavþak.”.
.Ah... Mümkün olsa da bu asalaklarý bir kovsak...
Üç beþ sefilin yaldýzlý sözüne nasýl da kandýk?
Gaflet yorganý üstümüzde hala uyanamadýk.
Talip oluyorlar her daim zillete,
Zulmediyorlar her fýrsatta bu millete.
Yüreðimin sancýsý baþlar ta en tepeden,
Dertlere gark olmuþum þu müflis sistemden...
Ya aþarým bunca badireyi ,çýkarým düzlüðe,
Ýsyanýmla ölürümde teslim olmam sessizliðe!...
Daima ah çekerim sesi duyulmayan çýðlýklara,
Münkeratý görüp de ama misali bakanlara.
Ey sukut eden alimler,hocalar,
Hiç mi okumadýnýz?
‘Haksýzlýk karþýsýnda susan olurmuþ dilsiz þeytan,’
Dile gel konuþ;
Sen konuþursan þayet inayet eder alemleriYaratan.
Konuþ be adam...Ver kürsinin hakkýný,yahut in aþaðý!
Ýsterim ki, hiç deðilse sizler olmayýn zalimlerin uþaðý!
Ne kolay bir meslek; efendilere salla baþýný,
Helal olsun koçum, al maaþýný.
Alemi düzeltmek sana mý kaldý?Kýldýr beþi,bitir iþi
Elinizde tutsak olmuþ,bir rehber-i hakikat
Dileðim Allah tan, sizlerde olsun sadakat
Ýftira mý ediyorum? Söyleyin varsa sözünüz,
Kalmadý mý yüce ecdadtan azýcýk olsun özünüz?
Masal deðil okunan,ne de hikaye kitab- ý Kur an,
“Benden hakkýyle korkun” diyor alemleri Yaratan!
Söyleyin Allah aþkýna taþ mý kesildiniz?
Lal mý oldu diliniz,niçin çýkmaz sesiniz?
Þu hale bak,Kral anadan üryan gezer,
Ey millet bakýnýz, adam çýplak diyemezsin,
Bir avuç eþkiya zorla alýr ekmeði elimizden,
Yutkunur derinden,lakin sesini yükseltemezsin.
Marjinal bir gurup oturmuþlar en tepeye,
Cihadýn en sevimlisi yapýlýrmýþ zalim yöneticiye!
Maksadým gafilleri uyarýp,hak yola davetiye,
Benim asla düþmanlýðým yoktur kendi devletime!
Hakim olmuþ, azýnlýk bir milletin zulmeti ülkeme,
Yakamýzdan düþmez bir türlü kan emici kene.
Kinim ne masum hocalara ne de sessiz alimlere,
Haydi Tabip Bey yaz derdime sen bir reçete.
Tabip Bey....
Fuhuþ rezaletini sana anlatmaya dilim varmadý,
Namus tarumar olmuþ hayadan eser kalmadý.
Kadýn eti en ucuz meta oldu bizim pazarda
Sokaklar yetmiyor, zina icra edilir nice mezarda!
Özgürlük oldu artýk hayvanlar gibi çiftleþmek,
Çok eskiden imiþ Allahýn emri ile evlenmek.
Yerle yeksan olmuþ nice kudsi deðerler,
Bir zamanlar dünyaya örnek imiþ bu yerler.
Þeytanýn ordusunda en güçlü fýrka,
Çýplak kadýnlardan taarruz var ehli imana.
Bu fitnenin adý, bizim alemde, “diþidir”
Onlara karþý koymak Yusuf larýn iþidir!
Hayat kadýný, diyorlar bataklýkta yüzene,
Elbet bir kaç sözüm olacak çirkefdeki güzele.
Onlar hayat kadýný deðil hayatýn tam da içinde,
Asýl soysuz dizginleri tutar daima elinde!...
Eti satýlan o kadýn benim anam, sana da bacý,
Aslýnda onlar her daim bu milletin baþ tacý!...
Sen hiç düþündün mü Hayat kadýný ne demek?
Alýnan her nefes bin ölüme denk!...
Hangi kadýn ister düþsün bu sefil dereye?
Hele sen bir tanýk olsan bunlara yön verene.
Oysa her þey aþikar,
Fuhuþ patronu olmuþ ülkenin vergi babasý,
Boynunda takýlý devlet üstün madalyasi!..
Güya kanunlar toplumda zinayý meneder,
Oysa her zemin ve yol adeta olayý tetikler.
Cidden devlet baþvursaydý saðlam bir tebdire,
Herhalde bu kadar raðbet olmazdý günahý kebire.
Nerede bu tezgahlarýn mucidi kravatlý beyler?
Keþke hayat kadýný kadar namuslu olabilseler.!...
Ey hayatýn içinde kaybolan ,hayat kadýný,
Ýlericilik ve özðürlük koymuþlar tuzaðýn adýný,
Ah bir bilsen,bu yaldýzlý sözlerde ne hilekarlýk,
Hayatýnýz zindan,her yer zifiri karanlýk.
Kinim ne masum kadýnlara ne de kýzlara,
Haydi Tabip Bey sen bana bir çare ara.
Çirkefe bulaþmadýk yerimiz kalmadý,
Seyrederken bu çaðdaþ ve medeni vahþeti,
Hayret bu ne zillet ?
Bir koca asýr ge.ti hala çilemiz bitmedi...
Ýltimas,adam kayýrmak,her þey caiz,
Kýrk bin derdin sebebi kahrolasý faiz,
Tozuna bulaþmadýk fert mi kaldý?
Korkarým kýyamet vakti iyice yaklaþtý!..
.
Yarab Senin adaletinden elbet sual olmaz,
Kitaplardan okudum mazlumun ahý yerde kalmaz.
Tecelli etsin artýk Ýlahý adalet,
Bitsin çilemiz, son bulsun nihayet.
Daha sayacak çoktu,derdim ve sitemim
Deþifre edecektim herþeyini kokuþmuþ düzenin
Nice mahrem þeylerde biliyorum nakletmek isterim,
Lakin alnýmda nokta nokta terler, kýsýldý sesim.
5. bölüm
Sonra Tabip;
-Tamam kardeþim dedi,
Aldý beni tam karþýsýna,
Pür dikkat dinlemiþti baþýný sallaya sallaya.
- Kardeþim;
Belli olur yiðit adam savaþ sýrasýnda,
Gerçek dost tanýnýr ihtiyaç anýnda,
Nazik ve efendi kiþi ancak öfke sýrasýnda,
Mert adamsýn aþikar,gayette yiðitsin,
Tanýþalým hele bir yol sen nerelisin?
Aslým; Doðulu fakat göçtüm nice diyarlara,
Anam diye sýrtýmý dayadým buz gibi duvarlara,
Takýldým sonra delice esen kader rüzgarýna,
Merak ettim sizin memleket neresi acaba?
Tabip gülümsedi,
Herkesin beldesi elbet þirindir insana,
Evliyalar diyarý derler eþi yok cihan da,
Baðrýnda yatar canlarýn piri Mevlana.
Anladým Tabip Bey saðlam yerdensin,
O þehrin adý yeþil Konya,minareleri inlesin,
Hamd olsun bende nihayet buldum tabibimi,
Yoksa benim bu uzun hikayemi kim dinlesin?
Hoþ baþladý sohbetimiz, sevdim hekimi,
Gözlerimin içine bakarak sýkýca tuttu elimi,
Kabza tutmuþtu avuçlarým parmaklarým tetik,
Ýçime akmaya baþladý þefkat yüklü elektrik.
Doðrusu garip bir reçete yazdý:
Senden birþey soruluncaya kadar susman,
Hayýrlýdýr susturuluncaya kadar konuþmandan.
Söz ilaca benzer, azýndan fayda gelir,
Ýnsana aradýðý þeye göre deðer verilir.
Küfretme karanlýða,bir mum yak gücün varsa,
Yaþadýklarýný bir rüya say, zanna kapýlma,
Bu yolda baþýn kopsa da sakýn aldýrma.
Dileðin ne ise sabret,bir gün kavuþursun,
Hicranýna ortaðým sana mujdeler olsun.
Anladým, sen benim ülkemin hayatýný okursun !
Çekilen her elemin sonunda ferah gelir,
Sen bir mum yak,gör bak ne meþaleler yükselir.
En tatlý sular karanlýk maðaradan doðar,
Senin bu derdin nice hastalarý þifaya boðar!...
Dünyada hiçbir küçük þer yoktur ki ,
Ýçinde nice büyük hayýrlar bulunmasýn!...
Düzen.... temeli çürük asla seni korkutmasýn,
Baþýný dik tut seni kimse hasta sanmasýn.
Aydýnlýk olacak er geç bir gecenin sabahý,
Tünelin sonunda gözükür ümmetin felahý.
Hasta deðilsin, Allah sana hoþ kederler vermiþ,
Kulum bana böylece birazcýk yalvarsýn istemiþ.
Bu dertler Yaradaný anmak için vesile,
Satma derdini sakýn,dünyayý verseler bile.
Sýð vicdaanlarýn derdi,ancak þahsi ve ailevi olur,
Engin vicdan sahipleri ise toplumun derdiyle kavrulur.
Bundan böyle iyilerle bir ve beraber ol,
Sakýn ha yeis çukurunda kalma,
Yeis,
Dibi görünmeyen iðrenç bataklýk,
Ümit ise geniþ bir yol, hem kuraklýk.
Nefis þeytaný yatar kuytu bir odaya,
Derdin biterse þayet hemen çýkar ortaya.
Her illetin bir þifasý vardýr ama,
Sen bu dertle yaþa,býrak doktor arama!..
Zira bazan derdin kendisi þifa olur!...
Böylesi hastalýk çok nadir bulunur.
Sabýrlý ol, acele yapýlan her iþ þeytandan,
Altý günde halk etmiþ yeri göðü Yaratan.
Sýkýntýlara diren,kesme ümidini rahmetten,
Bu haline daim þükret,faydalan her nimetten.
Sevdandan vaz geçme,sabret her ezaya,
Azimli ol,tevekkül et kader ve kazaya
Tomurcuk derdi olmayan aðaç, ancak odun
Dert deðil,tazecik filiz senin maksudun!
Kapýlma gazap rüzgarýna, yere savurur seni,
Ulaþmak istersen menzile,hemen terket nefsin
Eli büyük olan deðil, nasibi olan yer,
Elbette günahýmýza keffaret bunca þer.
Belki reçetem aðýr oldu,ama yaraya neþter,
Elbet günahýmýza keffaret olacak bunca þer!
Kin tutma daima affetmek þiarýn olsun,
Kov hasede ruhundan,gönlüne nur dolsun
Ama sana yapýlanlarý sakýn ha unutma…
Reçeteyi muska yap,as boynuna,burþturup atma…
Hüseyin Gazi Þener 2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.