kabuk baðladýðým yaralar ses veriyor.
karanlýk sis bulutlarýnýn içinden biri görünüyor,
sessizliðimi besleyen beyaz adam ,
çürüyen dallarýyla sarkýyor.
derimin altýnda koca bir dünya,
topraklarýmda erozyonlar,
içimde zehirler, içilmemiþ guya..
hislerimi çoktan uyuþturmuþlar.
gitmeliyim..
gözler çýkacak karþýma..
kapattým ýþýklarýmý,
sözlerim, elveda..